Het zou me niets verbazen als dit bij andere vrijwilligersorganisaties ook zo werkt, dus misschien herken je het. Ik doe een los klusje, rol vervolgens van het ene in het andere project en laat me strikken voor een nieuw team.

Brok

Zo sta ik dus na maanden van intensieve voorbereiding en een paar onrustige nachten in een naar nat gras ruikende workshoptent en schiet onverwachts vol als een deelnemer me eraan herinnert waar het om ging. Hij is blijven hangen na de workshop en staat voor een infographic van Movisie met cijfers over LHBTI in Nederland. ‘Wow, zo veel! Eén op de twintig is gay of bi. Dan zitten er dus gewoon nog minstens een paar jongens bij mijn Scoutinggroep die ook op jongens vallen.’ Zijn vingertoppen volgen de gekleurde vlakken op de print die ik vanmorgen met duct tape aan de binnenkant van de pagodetent heb geplakt. Het klamme doek buigt zachtjes mee. Hij kijkt me aan en zegt zichtbaar opgelucht over deze eye-opener: ‘Ik dacht altijd dat ik de enige was. Misschien durf ik het dan wel te vertellen.’ Door de brok in mijn keel kan ik even niet veel meer dan naar hem glimlachen.