Buurtplatform Hart voor de K-Buurt

Burgerparticipatie staat hoog op de agenda van de overheid. Hoe krijgen bewoners macht bij de aanpak van maatschappelijke vraagstukken? Buurtplatform Hart voor de K-buurt (Amsterdam-Zuidoost) is een goed voorbeeld van hoe bewoners dit voor elkaar proberen te krijgen.

Inclusieve burgermacht is het vermogen van alle bewoners om datgene te doen wat nodig is om buurtbelangen te behartigen en buurtdoelen te bereiken. De positie van mensen in een kwetsbare positie krijgt daarbij expliciet de aandacht. Gabby Roelofs en Mike Brantjes zijn vanaf het eerste uur betrokken bij de Hart voor de K-Buurt in Amsterdam-Zuidoost.

'Bewoners willen niet participeren, de overheid wil dat ze participeren'

Eigen kinderen

Gabby Roelofs: ‘Ik woon hier al 20 jaar en ben ook al enige tijd actief binnen de wijk. In 2014 heb ik een poging gedaan om een jongerencentrum op te zetten, vanuit een behoefte die ik zag bij mijn eigen kinderen. Ik zie bij mijn kinderen en hun vrienden wat er nodig is. Die input nemen wij mee in de uitvoering. Wij geven een stem aan de mensen die je niet hoort of ziet. In dit geval de jongeren.’

Megafoon

Mike Brantjes legt uit: ‘Zij zijn de stem, wij de megafoon. Als bewonerscollectief zijn we goed op de hoogte van wat er gaande is in de wijk. Ga met mensen in gesprek en vraag wat er nodig is.’ Movisie-expert Lou Repetur: ‘Zeggenschap versterken van bewoners is makkelijker gezegd dan gedaan. Dat blijkt niet alleen uit de ervaring van Hart voor de K-Buurt, maar ook uit de onderzoeksagenda van het sociaal werk. Deze onderzoeksagenda laat zien dat het door laten klinken van de stem van bewoners één van de impulsen is voor het sociaal werk.’

Leefwereld

Hoe zorg je dat er daadwerkelijk iets verandert? Mike Brantjes: ‘De gemeente vraagt bewoners continu om input. Onder het genot van een kop koffie en cake mag je je mening geven. Dat proces is belangrijk voor beleidsmakers, maar werkt niet voor alle bewoners. De lokale overheid wil de regie in handen houden, maar dat is geen participatie.’ Lou Repetur: ‘Het gaat om het omdraaien van het perspectief. Niet de systeemwereld aan de top, maar de leefwereld van bewoners bovenaan zetten. Dan volgt beleid het bewonerperspectief en vult het aan, rekening houdend met inclusie.’

Uitkomst

Movisie-expert Roos van Schaijk vult aan: ‘Bij het activeren van bewoners die leven in schaarste is het van belang om samen te werken met bestaande groepen in de buurt. Zij staan in contact met de inwoners die niet uit zichzelf hun stem laten horen. Je kunt je afvragen of representatieve bewonerscollectieven haalbaar zijn. Maar een inclusieve werkwijze hanteren is wel haalbaar.’ Mike Brantjes: ‘Bewoners willen niet participeren, de overheid wil dat ze participeren. Bewoners willen dat hun behoeften worden vervuld. Zij zoeken een uitkomst, terwijl de overheid een proces zoekt. De gemeente moet leren omgaan met de georganiseerde bewoner en daar ruimte voor geven. Dat is het succes achter Hart voor de K-Buurt. Het is een grote verschuiving in de samenwerking met de gemeente. In co-creatie een succesvolle buurt ontwikkelen, van rechtmatigheid naar doelmatigheid en effectief.’ 

Bewoners centraal stellen: hoe pak je dat aan?

  • Geen werkgroepen organiseren en niet eindeloos om de tafel gaan. 
  • Verder bouwen op bestaande initiatieven. 
  • Initiatiefnemers, klein en groot, ondersteunen. 
  • Geen nieuwe sociale infrastructuren in de wijk bouwen. 

Download nu de publicatie Versterken van de Inclusieve Burgermacht.

Dit artikel is geschreven door Dyonne van Haastert