Sander Griek (50) weet hoe het is om langdurig aan de kant te staan, en afhankelijk te zijn van een uitkering. Zijn leven werd ontwricht door een bipolaire stoornis, waarvan hij pas laat ontdekte dat hij die had. Dankzij medicatie, hulp en ‘hard werken’ krabbelde hij eruit: een weg die ruim acht jaar duurde. ‘Ik moest echt opnieuw leren leven.’

Afhankelijkheid

Voor Movisie, waar hij sinds 2018 werkt als ervaringsdeskundige, interviewde hij afgelopen jaren veel mensen in hetzelfde schuitje. Een rode lijn: de afhankelijkheid in de relatie met hulpverleners – en dan met name de klantmanager. Zo ontstond het Movisie-project In De Dichter Bij Stand waarvoor Sander niet alleen interviews met uitkeringsgerechtigden hield, maar ook met klantmanagers. Met als achterliggend idee om over en weer meer begrip voor elkaar(s situatie) te krijgen. Want, zo stelt Sander, ‘als die relatie beter en duurzamer is, zal het resultaat ook beter en duurzamer zijn.’

Vertrouwen

Zo’n duurzame relatie begint met ‘willen’, zegt Sander. Van beide kanten. ‘Als iemand alleen maar een uitkering wil en verder niks en de klantmanager wil iemand alleen maar zo snel mogelijk aan het werk hebben, no matter what, dan werkt het niet. Vaak is er al heel veel aan de hand voordat iemand een uitkering aanvraagt. En de vraag is dan: wil je samen naar een oplossing van de problemen zoeken? Het hoeft geen vriendschap te worden, maar er moet wel vertrouwen in elkaar zijn.’

Doorgeslagen hardheid

En aan dat vertrouwen ontbreekt het vaak, vooral van de kant van de overheid, zo is vrijwel dagelijks in de krant te lezen met als extreme uitwas de toeslagenaffaire. Sander kent het ook uit eigen ervaring. ‘Als uitkeringsgerechtigde word je vaak gezien en neergezet als bankzitter, profiteur en fraudeur. Iedereen kan toch werken? Je wordt weggezet als paria. En dit mensbeeld zit ook achter de Participatiewet, die is echt doorgeslagen in hard- en strengheid.’

Portretfoto Sander Griek uit In De Dichter Bij Stand

Bekijk de publicatie In De Dichter Bij Stand