Dat is voor wethouder Guido Rink, die de portefeuille emancipatie beheert, waar het om gaat: van reactief naar proactief op het Regenboogthema. 'LHBTI inwoners moeten zich gesteund weten, volledig geaccepteerd voelen, en er moet ruimte zijn voor iedereen om van verborgenheid naar geborgenheid te gaan. Dit lukt alleen als de gemeente actief laat zien dat iedereen mag zijn wie die is, en dat gaat verder dan alleen een grens trekken wanneer er sprake is van discriminatie of geweld.'

Het belang van zichtbaarheid

Veiligheid is namelijk meer dan gevrijwaard blijven van discriminatie en (fysiek) geweld, vindt Rink. 'Je veilig voelen gaat over écht mogen zijn wie je bent in de omgeving waarin je je bevindt. In het onderwijs wordt gesproken over een veilige leeromgeving, in de gemeente wil ik inzetten op een veilige leefomgeving.'

Die veilige leefomgeving moet er voor iedereen zijn, stelt Rink, al vindt hij het essentieel om soms wel de focus te leggen op groepen mensen die het vanwege wie ze zijn gemiddeld moeilijker hebben op allerlei vlakken. 'Wie afwijkt van wat nu als de maatschappelijke norm geldt op het vlak van gender, sekse, of seksualiteit, heeft het helaas nog altijd minder makkelijk dan wie aan die norm voldoet. Mijn uitgangspunt is gelijkwaardigheid, we willen juist die bestaande norm veranderen en wie vanuit die norm veroordeelt daarop aanspreken. Daar is Regenboogbeleid voor nodig.'

Maar waarom dan een festival, is dat niet puur symbolisch? 'Het belang van het zichtbaar maken van deze groep moet niet worden onderschat. Hiermee laten de organisatie van het festival en de gemeente zien: ‘kijk, ook Emmen heeft LHBTI inwoners, en dat mag worden gezien’. Dit festival moet je zien als een vliegwiel voor de LHBTI-acceptatie in Emmen en het voeren van actief LHBTI-beleid.'

Meer dan ‘slechts’ een festival

Zichtbaarheid en symboliek is dus niet zomaar iets, maar levert een wezenlijke bijdrage aan de (sociale) veiligheid en acceptatie van LHBTI inwoners. Bovendien laat het de ambitie van de gemeente zien. 'Nu moeten we gestalte geven aan onze belofte een gemeente voor iedereen te (willen) zijn', vindt Rink.

'Om te beginnen hebben we geïnventariseerd welke ‘stakeholders’, welke organisaties, zich nu eigenlijk in onze gemeente op de een of andere manier inzetten voor LHBTI-emancipatie. Zo hebben we contact met LHBT Emmen, de lokale afdeling van het COC, Roze 50+ en tal van andere organisaties en initiatieven, groot en klein. Met veel thema’s in het sociaal domein, en zeker met emancipatiethema’s, is het onmogelijk en onwenselijk om dat zonder de mensen te doen om wie het gaat.'

'Het gaat het erom dat we elkaar écht zien, als mensen, en dat we ons blijvend afvragen ‘hoe zou het nu zijn om jou te zijn?’'

'De komende jaren gaan we onder meer aan de slag met een brede emancipatieagenda, die gaat over meer dan alleen LHBTI, en stelt een sociaal klimaat van acceptatie centraal als overkoepelende factor. We kijken dan per context en per moment op welke manier we kunnen aanhaken bij wat er al is, hoe we initiatieven kunnen stimuleren, en wanneer het belangrijk is om wel even een focusgebied, zoals LHBTI, te kiezen.' Verder wil de gemeente Emmen erken aan een diverse en inclusieve uitstraling van de gemeentelijke organisatie, in zowel beeld als taal. 

Aan een goede dosis energie en motivatie ontbreekt het de wethouder in elk geval niet. En aan zijn visie op de samenleving en dus ook de gemeente zal het niet liggen. 'Uiteindelijk gaat het erom dat we elkaar écht zien, als mensen, en dat we ons blijvend afvragen ‘hoe zou het nu zijn om jou te zijn?''