Gebiedsgerichte aanpak, borging en monitoring van WWZ

Quick-scan bij drie gemeenten

Nu ouderen en mensen met beperkingen langer thuis blijven wonen is het van belang dat Wonen, Welzijn en Zorg (WWZ) in wijken en dorpen goed geregeld zijn. Hoe kun je dat als gemeente met je samenwerkingspartners gebiedsgericht aanpakken? Hoe borg en monitor je? Drie gemeenten - Breda, Rotterdam en Tilburg - lieten in hun keuken kijken.

Wanneer burgers lichamelijk en geestelijk kwetsbaar zijn, hebben zij én een aangepaste woning nodig én een veilige woonomgeving. Een woonomgeving met voorzieningen voor het dagelijkse leven én (gezondheids)zorg dichtbij. In veel gemeenten is afgelopen jaren geëxperimenteerd met de gebiedsgerichte aanpak, vaak in de vorm van een woonservicegebied.

Woonservicegebied

Bij het vormgeven van een woonservicegebied zijn veel partijen betrokken. Regie is daarbij belangrijk. In veel woonservicegebieden komen zowel de organisatie als de ambitie van een gebiedsgerichte aanpak niet (volledig) tot stand, zo blijkt uit onderzoeken van Peter Hendrixen in Provincie Gelderland (2006-2008). Geldstromen en bestuurlijke systemen wijzen niet vanzelf in de richting van woonservicegebieden. Er zijn verschillende financiers voor wonen, welzijn en zorg, meerdere planningskaders en planningshorizonnen en veel, soms concurrerende, uitvoerders. Om toch in een gebied een sluitend aanbod van WWZ te realiseren, is een vasthoudende coalitie van gedreven bestuurders en uitvoerders nodig, met een gedeelde visie en gezamenlijke planning.

Nieuwe impuls

Doordat gemeenten steeds meer verantwoordelijk worden voor de kwetsbare burger, krijgt de gebiedsgerichte aanpak een nieuwe impuls. Nu het grootste deel van de kwetsbare zorgvragers thuis blijft wonen, dient iedere gemeente een stevige inhoudelijke visie te ontwikkelen op de sociale en fysieke infrastructuur in wijk en dorp. De vraag is hoe je zo’n visie en een daarop aansluitend plan ontwikkelt, wat breed gedragen wordt door lokale partijen en de eigen gemeente.

Drie gemeenten in de schijnwerpers

In het kader van het kennis- en experimentenprogramma Langer Thuis zijn gemeenten bevraagd over hun aanpak. Drie gemeenten met jarenlange ervaring in gebiedsgerichte afstemming van wonen, welzijn en zorg waren bereid hun aanpak en methoden bloot te leggen ter inspiratie en lering voor collega-gemeenten. Jarenlange ervaring ten spijt, de geïnterviewde ambtenaren constateren een matige inslijting van gebiedsgericht werken: een integrale aanpak van wonen, welzijn en zorg behoeft continu onderhoud en aandacht. Niemand is in feite verantwoordelijk voor een integrale aanpak van wonen, welzijn en zorg op maat voor individuele burgers. Het gevaar bestaat dat bij financiële krapte en risico’s partijen zich terugtrekken op hun deelbelang - hun ‘kerntaak’. Zeker in een tijd waarin er met minder geld meer moet worden gedaan. Integraal werken is voor de sectoraal verdeelde interne organisatie van een gemeente ook geen gelopen race, de regie is niet alleen gericht op externe partijen maar zeker ook op de interne organisatie.

De kennisinstituten Aedes-Actiz Kenniscentrum Wonen-Zorg, Movisie en Platform31, die het programma Langer Thuis gestart zijn, hopen dat een blik op andermans aanpak, borging en monitoring inspiratie geeft voor toekomstige stuurmanskunst.

Download publicatie
Nu ouderen en mensen met beperkingen langer thuis blijven wonen is het van belang dat Wonen, Welzijn en Zorg (WWZ) in wijken en dorpen goed geregeld zijn. Hoe kun je dat als gemeente –met je samenwerkingspartners – gebiedsgericht aanpakken? Hoe borg en monitor je? Drie gemeenten – Breda, Rotterdam en Tilburg – lieten in hun keuken kijken.

Download de publicatie Gebiedsgerichte aanpak wonen, welzijn, zorg

Lees meer over Langer Thuis.

Dit artikel is geschreven door Netty van Triest, Platform31 en Hilde van Xanten, Movisie.