‘Help ons elkaar te ontmoeten’
Ellis Jongerius, ervaringsdeskundige lvb en directeur LFB
Ellis Jongerius, ervaringsdeskundige en directeur van de LFB, de belangenvereniging door en voor mensen met een verstandelijke beperking, is groot voorstander van vrijetijdsbesteding waar mensen met en zonder een lvb elkaar kunnen ontmoeten. En dan liefst live.
‘Heel belangrijk’, noemt Ellis Jongerius vrijetijdsbesteding voor mensen met een lvb. ‘Het is een manier om mensen te ontmoeten, te doen wat je leuk vindt, activiteiten en interesses te delen.’ Corona gooide hierbij afgelopen twee jaar flink roet in het eten, want online is maar een slap aftreksel van live, vindt Jongerius. En voor sommige mensen een drempel bovendien. ‘Niet iedereen heeft een computer of is digitaal vaardig.’ En los daarvan: online zit je in je eentje achter een computer, terwijl de meerwaarde van live juist die ontmoeting is. Jongerius: ‘Dan komt er meer gevoel bij en kunnen mooie gesprekken ontstaan.’
Alle ogen op je gericht
Toch is de drempel voor live soms ook hoog, weet ze, zeker om voor het eerst ergens naar toe te gaan of op af te stappen. De angst alle ogen op je gericht te zien, dat je niemand kent, niet weet wie aan te spreken en hoe? En wat als iemand jou aanspreekt? Of juist niemand? De meeste mensen kennen die angsten, maar voor mensen met een lvb is die drempel soms nog hoger, weet Jongerius, omdat ze veelal beschermd, in kleine kring en/of in een instelling onder gelijkgestemden zijn opgegroeid. En onbekend maakt onbemind: dat geldt aan beide kanten. Samen ergens naartoe gaan helpt, of met begeleiding – als dat kan. En instellingen en professionals zouden het ook meer moeten stimuleren en ondersteunen, meent Jongerius, door bijvoorbeeld de sociale vaardigheden en het zelfvertrouwen van mensen hierin te versterken en mensen te helpen om te ontdekken waar hun talenten en interesses liggen. ‘Mensen worden daar nu te weinig bij geholpen, waardoor het spannend blijft. En mensen een lvb hebben over het algemeen iets meer tijd nodig.’
De LFB is bezig met een project tegen eenzaamheid, vertelt Jongerius, want eenzaamheid komt veel voor bij mensen een lvb. ‘En ook dat is door corona versterkt.’ Onderdeel van het project, dat nog in de brainstormfase is: ontmoetingsplekken waar mensen met én zonder lvb elkaar kunnen ontmoeten. Gemeenten zouden dat kunnen ondersteunen en helpen faciliteren. Jongerius gelooft erg in gemengd met als basis gedeelde interesses in plaats van ‘je labeltje’. Gemengd maakt de drempel lager, denkt ze. ‘Dan is het niet ‘speciaal voor jou’, sta jij niet gelijk in de spotlights en gaat het hopelijk ook niet gelijk over je beperking.’ Zelf gaat ze wekelijks naar een reguliere sportschool. ‘Ik voel me daar senang’, zegt ze. ‘De mensen zijn aardig, zeggen gedag, maken een praatje.’ En zo zal het vast niet overal zijn, weet ze, maar als het aan haar ligt is dat wel het streven. ‘We willen toch naar een inclusieve samenleving? Hou dan op met die labeltjes: blind, autist, oud, jong, lvb. Help ons elkaar te ontmoeten. Laten we met z’n allen de drempels verlagen.’
Tekst: Eva Prins
Conferentie ‘ik wil ook gewoon een normaal leven'
‘Ik wil ook gewoon een normaal leven’, is de titel van een congres, van Movisie en het Ben Sajet Centrum op 19 april van 13:30-17:00 uur in het Podium Mozaïek in Amsterdam. Centraal staat de positie van jongvolwassenen met een licht verstandelijke beperking en de vraag hoe we hun positie kunnen verbeteren, onder andere rond de thema’s werk, geld en vrije tijd. In aanloop naar het congres publiceert Movisie een aantal interviews met experts en ervaringsdeskundigen over hoe we de samenleving meer inclusief kunnen maken voor mensen met een licht verstandelijke beperking.
Ellis Jongerius, directeur LFB, is samen met Marcel Ham van Movisie dagvoorzitter op deze bijeenkomst.
Literatuurverkenning over meedoen met een licht verstandelijke beperking
Het interview met Ellis Jongerius op deze pagina staat in de zojuist verschenen publicatie ‘Meedoen met een licht verstandelijke beperking’, een literatuurverkenning door Movisie over vrijetijdsbesteding door mensen met een lvb.
In deze verkenning komt onder andere naar voren dat mensen met een lvb minder deelnemen aan activiteiten in de vrije dan mensen zonder verstandelijke beperking, minder vaak vrijwilligerswerk doen en aanzienlijk minder sporten.
Ook blijken er volop mogelijkheden te zijn om daar verandering te brengen. Het rapport toont vele mooie voorbeelden, kort en helder in kaders beschreven, van hoe sociale en sportieve initiatieven mensen in een kwetsbare positie - ook mensen met een lvb – stimuleren mee te doen en ervoor zorgen dat ze anderen kunnen ontmoeten.
