U bent momenteel nog directeur-bestuurder van corporatie Woonpartners Midden-Holland. Zoals het er nu voor staat kunt er op rekenen dat u na 22 november de Tweede Kamer ingaat. Hoe is die overstap gegaan? 

‘Ik zag de oproep van Pieter Omtzigt op LinkedIn voorbij komen met een in mijn ogen goed verhaal en daar voelde ik mij echt door geroepen. Hij graaft diep en dan krijg je dingen boven water, en ik denk dat we in een tijd leven waarin de problemen niet oppervlakkig zijn. Maar toen ik zag dat 2500 mensen daar ook op hadden gereageerd had ik niet meteen verwacht tussen de kandidaten terecht te komen.’

U hebt zich in het verleden met een burgerinitiatief sterk gemaakt voor mensen die weinig te besteden hebben, wat motiveert u om nu de politiek in te gaan? 

‘Ik maak me al een poosje zorgen. Met mijn initiatief Bijstandsgerechten heb ik vanaf 2012 geprobeerd mensen die met weinig inkomen aan het tobben zijn te helpen en een community te vormen waarbij mensen elkaar vertellen hoe je met een klein budget toch gezond kunt blijven eten. Er staan nu meer dan 200 recepten op. Honderdduizenden mensen bezoeken per jaar de website. Met de naam van mijn initiatief eer ik de creativiteit van mensen die in de bijstand leven en ontsluit ik dat voor een breder publiek. Uit de armoede komen is hard werken. En mensen kunnen veel zelf, maar er moet echt iets aan het systeem veranderen en daarvoor moet je in Den Haag zijn.’ 

Waarom Nieuw Sociaal Contract? Wat onderscheidt NSC van andere partijen?

‘De combinatie van goed bestuur, bestaanszekerheid een ander mensbeeld. Dat je niet meer als potentiële fraudeur wordt gezien. En het besef dat het om meer dan inkomen gaat. Dat mensen toegang moeten hebben tot eten, een huis, een vaste baan, toegang tot voorzieningen – het is een hele brede definitie.’

Waar wilt u beginnen als u straks de grootste partij bent? 

‘Een mooie vraag en ook supermoeilijk. Het heeft te maken met in welke situatie iemand verkeert. Ik ben zelf op enig moment als kind dakloos geweest. Als je op dat moment had gevraagd waar te beginnen, had ik gezegd: eerst een huis. Als dat niet eerst geregeld is, dan kun je niet verder nadenken. Dat is ook het idee van Housing First. En als je dan een huis hebt en het is onbetaalbaar en je tocht je woning uit, dan zeg ik: dat ik mijn huur kan betalen en dat ze eens wat onderhoud gaan plegen. Als we inderdaad de grootste partij zouden worden, dan ga ik er vanuit dat we op meerdere terreinen die stappen kunnen zetten. Dat is echt nodig.’

Wat moet er bij wonen gebeuren?

‘Meer en sneller woningen bouwen, en ze betaalbaar houden. Dat is makkelijk gezegd, want het is wel ingewikkeld. Concreet: er moet een minister voor Volkshuisvesting blijven. En die minister moet een taakstelling aan zijn broek krijgen: zoveel woningen moeten er komen. En het rijk moet locaties daarvoor aanwijzen, samen met de provincie. En ten derde moeten procedures veel sneller gaan verlopen.’

Critici merkten op dat uw partij niet het minimumloon wil verhogen naar 16 euro per uur, zoals andere partijen wel willen. Waarom niet?

‘We willen het wel verhogen maar zijn voorzichtig omdat we in Europa met het minimumloon al aan de bovenkant zitten. Wij willen liever iets doen aan de kosten voor levensonderhoud, die zijn te hoog. Denk bijvoorbeeld aan de energiebelasting voor gewone huishoudens, die veel hoger ligt dan voor grote bedrijven. Dat is niet eerlijk. En meer werken loont nu ook niet, door het belastingstelsel.’

Wat wilt u doen voor mensen die uitgesloten worden op de arbeidsmarkt? 

‘Als iemand geen betaald werk kan doen vanwege bijvoorbeeld ziekte, dan mag dat ook zo zijn. Iemand kan ook op een andere manier betekenisvol zijn, als vrijwilliger of als mantelzorger. Het lijkt nu wel alsof we alleen maar waardering hebben voor betaalde arbeid. Er gebeurt zoveel meer dat waardevol is en waar je je waardering voor mag uitspreken. Daarbij is het belangrijk dat wanneer je gaat werken je niet terugvalt in inkomen doordat je allerlei toeslagen verliest.’

Meld je aan voor het verkiezingsdebat op 19 november