Voor het onderzoek is bij BrabantZorg op twee locaties gekeken naar specifieke activiteiten voor roze ouderen, maar ook naar activiteiten voor iedereen, zoals gespreksgroepen, muziektherapie en koffiemomenten. Bij veel van die activiteiten wordt aandacht besteed aan roze ouderen door verbanden te leggen met ‘anders-zijn’, vroeger en nu.

Zo weten veel bewoners nog goed dat het vroeger heel moeilijk was om als katholieke jongen verkering te hebben met een protestants meisje, of andersom. Uit het onderzoek blijkt dat bewoners door deze aanpak zelf verhalen gingen delen over roze familieleden en bekenden. Die verhalen konden vervolgens weer als aanknopingspunt gebruikt worden om het gesprek over roze ouderen aan te gaan. Bijvoorbeeld over wat het betekent om als vrouw te vallen op een vrouw, of als je als man een relatie wil met een man en hoe dat is voor de omgeving en familieleden. Of als je je niet thuis voelt in de genderidentiteit die bij je geboorte is vastgesteld. Belangrijk hierbij is dat verzorgenden en verpleegkundigen naast ervaringskennis ook achtergrondinformatie krijgen en informatie over bejegening.

Positieve wending

De aandacht voor roze ouderen bij BrabantZorg kan een positieve wending geven aan de levens van individuele roze ouderen, zo blijkt uit het onderzoek. Zo voelen sommige roze ouderen door de verhuizing naar een woonzorglocatie van BrabantZorg de ruimte om op late leeftijd alsnog uit de kast te komen. Voor anderen geldt dat zij er meer open in zijn. De aangeboden Roze Loper-activiteiten worden veel en graag bezocht, ook door roze wijkbewoners. De aanbeveling is dan ook om deze activiteiten te koesteren en om de gesprekken rondom verhuizing van bewoners van huis naar zorgorganisatie te verbeteren.