Pride is voor iedereen anders. Voor de een is Pride een viering van vrijheid, voor de ander is het (nog) een strijd voor (meer) vrijheid. Voor sommigen krijgt Pride enkel een centrale rol in de zomermaanden en voor anderen kent Pride geen einddatum.

Toegankelijkheid van Prides

Openbare (fysieke) Pride-evenementen lijken in Nederland heel toegankelijk, maar dat zijn ze nog lang niet voor iedereen. Omdat ze niet altijd goed toegankelijk zijn voor sommige groepen of individuen, zijn ze daarom ook minder representatief. Neem als voorbeeld de bekende botenparades. Deelname met een boot is doorgaans alleen weggelegd voor mensen of organisaties die in een goede financiële positie en/of in het juiste netwerk verkeren, en die bijvoorbeeld ook geen of minder fysieke of psychische uitdagingen kennen. Voor mensen die bijvoorbeeld in een rolstoel zitten of die niet goed tegen externe prikkels kunnen is deelname aan de botenparade vaak niet mogelijk.

In Nederland zijn er nog altijd groepen lhbti+ personen die zich in een kwetsbare positie bevinden en nog veel last hebben van uitsluiting, vooroordelen, stereotyperingen en negatieve reacties. Dat zijn onder andere lhbti personen van kleur, lhbti+ ouderen, transgender personen, lhbti+ personen met een fysieke of psychische uitdaging en nieuwkomers. Voor hen gaan de veranderingen en sociale acceptatie veel langzamer, is het complexer om hun problematieken te adresseren en om ze veranderd te krijgen. Juist hun stemmen, hun strijd en vieringen waren veel beter vertegenwoordigd deze periode tijdens de Pride van 2020.

De bewustwording van het exclusieve karakter van bepaalde Pride-evenementen is door de coronacrisis meer aan de oppervlakte gekomen. De (online) agenda’s stonden vol activiteiten die nooit eerder op deze schaal en in deze verscheidenheid zijn georganiseerd. Dit maakt dat Pride dit jaar inclusiever en inhoudelijker werd dan ooit tevoren zichtbaar was.

Er kwam meer aandacht voor Black Pride in Nederland. Verschillende groepen ongedocumenteerden konden online evenementen organiseren om op een veiligere manier hun verhaal te vertellen. Mensen met een fysieke of psychische uitdaging hadden de mogelijkheid om zonder mensenmassa’s volwaardig onderdeel te zijn van het bredere geheel dat georganiseerd werd. Van online debatavonden over gelijkwaardige rechten en regelgeving voor transgender personen tot Zoom-feesten. Van educatieve Pride-wandelingen tot aan Black Pride Matters geschiedverhalen. De (online) Pride-agenda had dit jaar een inclusiever karakter.

De virtuele vieringen en aangepaste fysieke manifestaties zorgden dan ook voor nieuwe vormen van creativiteit, educatieve input en meer toegankelijkheid. De gangbare invulling van Pride werd (even) doorbroken, maar ook de samenhang van en connectie tussen verschillende vormen van ongelijkheid (intersectionaliteit) kreeg meer aandacht. Dat Pride in Nederland en wereldwijd virtueel werd gevierd dit jaar creëerde dus een unieke kans voor evenementen om meer inclusief en toegankelijk te zijn en tal van barrières nog verder te doorbreken.

De 2020-editie van Pride Amsterdam

In Amsterdam zou dit jaar de 25e editie van Pride Amsterdam plaatsvinden, maar door de coronacrisis is er een alternatief programma georganiseerd. Danny de Vries, woordvoerder van Pride Amsterdam: ‘We hebben tijdens Pride Amsterdam veel inhoud, alleen weinig mensen zien dat. Nu komt dat meer tot uiting. We zien de positieve effecten van een online karakter. Al die verschillende groepen die gerepresenteerd worden hebben een inhoudelijk podium gekregen tijdens de Pride TV bijvoorbeeld. Meer dan een miljoen unieke kijkers hebben dagenlang hiernaar gekeken’.

Leerzame Pride met inhoud

‘Dit jaar zijn er allerlei geluiden van mensen geweest die door de digitale activiteiten veel hebben geleerd. Ik heb zelf ook dingen gezien dit jaar die niet direct in mijn belevingswereld naar voren komen. Lhbtiq+ bestaat uit verschillende mensen met verschillende achtergronden. Achter al deze groepen en individuen zitten verhalen en onderwerpen waar je misschien geen verstand van hebt, nooit van hebt gehoord of waar je niet bij stil hebt gestaan.’
‘Inhoud stond centraal en dat was buitengewoon inspirerend, ontroerend, maar ook aangrijpend. Want je ziet ineens de geïsoleerde verhalen die er altijd zijn tijdens Pride Amsterdam, maar die de toeschouwer normaal gesproken sneller wegfiltert. Al die verschillende groepen, zoals Women and Pride, People Of Color and Pride, Pride and sports, kregen nu hun inhoudelijke aandacht die ze altijd al uitdragen.’

Eén grote regenboogfamilie

Danny de Vries deelt ook zijn boodschap rond inclusie: ‘Tijdens Pride is iedereen bezig met één ding en dat is dat ze zichzelf kunnen zijn. Dat is ook de boodschap van Pride. Stop het geweld tegen de community, stop de discriminatie, maar stop ook de discriminatie onderling. Ook binnen de community is er wat onduidelijkheid dan wel onenigheid. Ook hier moeten we aandacht aan besteden. We moeten voor elkaar opkomen als een grote regenboogfamilie. Goed zorgen voor elkaar is ook een essentiële boodschap van Pride.’