'We proberen zelf oplossingen aan te dragen. We hebben bijvoorbeeld een manifest geschreven om klimaatonderwijs een onderdeel te laten worden van het curriculum op scholen. Hoe kunnen we nu van onze generatie verwachten dat we het klimaatprobleem gaan oplossen als we er niet eens fatsoenlijk onderwijs over krijgen?'

Gevreesd

'We worden inmiddels gevreesd door politiek Den Haag. We kunnen in korte tijd veel jongeren mobiliseren om in actie te komen. We kunnen daardoor de druk erop houden. Het kabinet kan niet meer met de boodschap komen dat ze te weinig doen tegen de klimaatcrisis. Wat een mooi bijkomend effect is, is dat jongeren de angst om kunnen zetten in motivatie om aan de slag te gaan met oplossingen en acties.'

Waar andere bewegingen als Extinction Rebellion en Friday for Future inmiddels een hardere koers varen rond klimaatacties, voeren bij Youth for Climate 'dialoog' en het 'constructief gesprek' nog steeds de boventoon. 'Je hebt beide soorten acties heel erg nodig. De hardere acties maken dat wat wij en bijvoorbeeld de Jonge Klimaatbeweging doen, die dialoog kunnen voeren. We zijn complementair. Natuurlijk, ik steun die hardere acties vanuit mijn idealen volledig. Soms leveren gesprekken te weinig op en moet je harde acties voeren. Maar we bereiken het doel niet als iedereen hetzelfde doet', vertelt Walker.

Het speelt ook onder jongeren en hun ouders, geeft Walker aan. 'Het verzet tegen klimaatmaatregelen zie je veelal bij mensen, niet alleen maar natuurlijk, die deze niet kunnen betalen. Die geen geld hebben voor warmtepompen en woningisolatie bijvoorbeeld. Er is juist voor die groep meer aandacht nodig. Die verschillen tussen arm en rijk maken dat de discussie over de klimaatcrisis erdoor juist verhardt.'

Wat is de oplossing?

'Ik heb niet het Ei van Columbus. Maar aandacht hebben voor deze groep is een begin. Ik schaar hen onder de groep die rond het nemen van klimaatmaatregelen wel wil maar niet kan. Er is daarnaast nog een groep: de mensen die niet kunnen en niet willen. Achter die onwil zit een reden. En een sleutel tot een oplossing is dat we niet normeren en beleren. Dat moeten we wel doen bij multinationals als Shell, die kun je op hun plek zetten. Maar de gewone burger moet je meenemen in het verhaal dat er actie nodig is.'

Hoe doe je dat?

'Een voorbeeld dat me te binnenschiet, dateert van een paar jaar geleden. Ik werkte toen in een supermarkt. Bij het schap van de spaghetti stond een bordje vegan. Alle spaghetti is in principe vegan want er zitten geen dierlijke producten in. Maar er was een mevrouw die weigerde die spaghetti te kopen omdat ze het gevoel had dat vegan producten door haar strot werden geduwd. Dat ze niet meer een keuze had. Ze wilde normale spaghetti! Het lukte me niet om uit te leggen dat het normale spaghetti was maar dat de supermarkt besloten had er een bordje vegan voor te hangen. Dat kan maken dat mensen het gevoel hebben geen autonomie te hebben over hun keuzes. Voor die emoties moet meer aandacht zijn.'

'De rijken moeten meer bijdragen dan de mensen die het nu al moeilijk hebben'

Kerstdebat

Walker verklapt een klein beetje waar hij het over gaat hebben in zijn keynote. 'Ik wil het onder meer gaan hebben over proportionaliteit. We zullen allemaal moeten inleveren als we ons willen houden aan wat we hebben afgesproken in de klimaatakkoorden. Maar dat moet wel proportioneel gebeuren. De rijken moeten meer bijdragen dan de mensen die nu al heel moeilijk kunnen meekomen. Ik denk dat dit een boodschap is waar we ons als samenleving nog niet voldoende aandacht aan besteden. Verder: we moeten af van de boodschap: 'het moet wel haalbaar en betaalbaar zijn'. We kunnen simpelweg niet doorgaan op de voet waarop we nu leven.'

Boodschap doorgedrongen bij jongeren

'Ik denk dat jongeren zich op dat punt onderscheiden en willen doorpakken met maatregelen. Het is daarbij niet zo dat ze met heel andere oplossingen komen dan mensen die tot een andere generatie behoren. Maar wel met oplossingen die op korte termijn van start kunnen gaan. Want ze kijken juist naar de verre toekomst: 'hoe zorgen we ervoor dat de planeet in 2100 nog leefbaar is?' En ik merk ook dat de generatie van grootouders die urgentie voelt. Die voelen de verantwoordelijkheid voor hun kleinkinderen. Dat ze ervoor willen zorgen dat die een toekomst hebben. En ze voelen zich ervoor verantwoordelijk dat ze de aarde in deze staat achter laten.'

Wat hoop je dat het Kerstdebat teweeg brengt?

'Dat het debat nieuwe inzichten oplevert over hoe we de klimaatcrisis nog beter kunnen aanpakken. Ik hoop op een open gesprek over hoe we nu in bepaalde sectoren en met bepaalde actoren nog te weinig doen en hoe we er verandering in kunnen brengen. En dat het een toekomstgericht gesprek wordt. En dat we niet het accent leggen op wat er fout gaat.'