Praat met mij: G-kracht panel en Kwartetspel

In gesprek met mensen met een licht verstandelijke beperking over beleid en hulp

Hoe ervaren mensen met een beperking hulp en ondersteuning? Om dit te achterhalen moet je met hen in gesprek gaan. Maar hoe doe je dit? Movisie, Stichting ABRI en Stichting Prisma ontwikkelden een gereedschapskist ‘Praat met mij’. Vier simpele methoden om mensen met een beperking een stem te geven en daarmee het beleid en de hulp te beïnvloeden. In dit artikel aandacht voor twee van de vier methoden: het G–kracht panel en het Kwartetspel.

De stichting ABRI (Almeerse Belangengroep voor Recreatie en Integratie verstandelijk gehandicapten) verzorgt onder meer activiteiten voor mensen met een verstandelijke beperking, hun ouders/verzorgers, verwanten en belangenbehartigers. Ingrid Thijs: ‘In 2008 kwamen twee mensen met een beperking bij ons om te vragen wat ze moesten doen met de stempas die ze hadden gekregen. We besloten toen om een bijeenkomst te organiseren waar mensen van het stembureau kwamen uitleggen wat stemmen is en waarom het belangrijk is om je stem uit te brengen. Op deze eerste bijeenkomst kwamen vier deelnemers af. Op de tweede bijeenkomst waren dit er al twintig.’

G-kracht panel

Ingrid Thijs en haar collega’s merkten dat mensen met een verstandelijke beperking veel behoefte hadden om met elkaar en deskundigen te spreken over zaken waar ze in het dagelijks leven tegenaan lopen. Op die manier is het eerste G-kracht panel ontstaan.  Een G-kracht panel bestaat uit mensen met een verstandelijke beperking. De panelleden praten met de gemeente en anderen (bijvoorbeeld winkeliers voor toegankelijkheid, taxibedrijven over vervoer) over deze problemen en proberen daar iets aan te veranderen. Zo praten mensen met een verstandelijke beperking mee over het lokale beleid van de gemeente. Hierdoor krijgen de deelnemers meer zelfvertrouwen en bovendien vergroot de deelname hun politieke interesse.

Gehoord worden

Thijs: ‘Het doel van het panel is dat mensen met een beperking gehoord worden en dat de beleidsmakers die beleid over hen maken dat doen op basis van de meningen en bevindingen van de doelgroep zelf in plaats van zelf dingen in te vullen. Ook voor de beleidsmakers is het panel handig omdat er daarmee een plek is waar ze hun voorgenomen beleid kunnen toetsen.’

Gereedschapskist 'Praat met mij'
De stamtafel is onderdeel van de gereedschapskist 'Praat met mij'. In de gereedschapskist vind je vier methoden om mensen met een licht verstandelijke beperking een stem te geven en daarmee mee te laten praten over beleid en hulp.

Regelmaat

Een G-kracht panel bestaat uit vijf tot tien deelnemers die allemaal een eigen (vrijwillige) coach hebben die het G-kracht panel versterken door de panelleden te ondersteunen en te coachen. Het panel staat onder leiding van een coördinator, dit is bij voorkeur een professional. Omdat regelmaat belangrijk is voor mensen met een verstandelijke beperking komt een G-kracht panel één keer per maand bij elkaar. Thijs: ‘De bijeenkomst is een echte vergadering waarvan ook notulen worden gemaakt. De coördinator maakt een agenda op basis van de onderwerpen die in de vorige vergadering naar voren zijn gekomen en nodigt de juiste personen uit bij deze onderwerpen. Wanneer het onderwerp vervoer op de agenda staat, kan bijvoorbeeld de beleidsmedewerker of wethouder die dit onderwerp in portefeuille heeft gevraagd worden de bijeenkomst bij te wonen.’

Serieus genomen

In Almere heeft het G-kracht panel al veel opgeleverd. Zo is na bespreking in het panel een gevaarlijk kruispunt in de stad velliger gemaakt. Thijs: ‘Twee keer per jaar schuift de burgemeester ook aan bij een bijeenkomst van het G-kracht panel. Die luistert en geeft tips over welke personen en instanties we kunnen benaderen om bepaalde problemen te bespreken. Maar ook door andere partijen wordt het panel echt gehoord en serieus genomen.  En dat is mooi want dat is precies wat we willen bereiken.’

Hoe gaat het écht?

Uit het G-kracht panel is ook een andere methode voortgekomen die is opgenomen in de gereedschapskist Praat met mij: het Kwartetspel. Thijs: ‘We merkten tijdens de bijeenkomsten dat we altijd “goed” of “prima” als antwoord van deelnemers kregen als we vroegen hoe het met hen ging. Daaruit concludeerden we dat ze het lastig vinden om écht te vertellen hoe het gaat. En die drempel bleek nog hoger als ze praatten met mensen die ze niet kennen.’

Dit artikel werd eerder gepubliceerd op Zorg+Welzijn.