Sluit aan bij de leefwereld van laaggeletterden

Zorg+Welzijn Column door Movisie

Veel laaggeletterden in Nederland hebben moeite met meedoen in de samenleving. De remedie lijkt zo klaar als een klontje: leer deze mensen lezen, schrijven en/of rekenen. Maar dat is ook wel wat kort door de bocht, vindt Movisie expert Michaëla Merkus.

Op latere leeftijd vraagt het verbeteren van basisvaardigheden een enorme investering en doorzettingsvermogen. Niet iedereen durft te vertrouwen op eigen kracht en kunnen, laat staan op steun van familie, vrienden of instanties. Wat als je vroeger eigenlijk geen goed onderwijs hebt gehad? Er geen geld was voor bijles? Of als je zo’n ‘lastige leerling’ was die achter in de klas belandde? Als leren niet loont, raak je achter op rest. Er zijn veel redenen waarom het leren lezen en schrijven een dusdanige deuk oploopt dat het mensen beperkt.

Inventief

Nederland telt zo’n 2,5 miljoen mensen vanaf 16 jaar die we laaggeletterd noemen. Een meerderheid daarvan heeft de Nederlandse taal als moedertaal. Er is onder deze groep veel schaamte en taboe rond laaggeletterd zijn. Veel laaggeletterden zijn inventief. Ze vinden manieren om hun laaggeletterdheid te maskeren en kloppen niet snel aan voor hulp. Dat gaat meestal een hele tijd goed. Totdat het fout gaat en de gevolgen niet zijn te overzien. Het is dus van belang om deze groep in een eerder stadium te vinden.

Ervaringen

Ik heb veel gelezen over laaggeletterdheid, congressen bezocht en workshops gevolgd waar ik met laaggeletterden sprak. Wat me het meest is bijgebleven, is het verhaal van Diny. 

Lees verder op Zorg+Welzijn

Dit is een verkorte versie van de column die eerder op Zorg+Welzijn verscheen. 

Lees de volledige column op de website van Zorg+Welzijn