‘Te veel gemeenten maken geen werk van inclusie’
360 graden Movisie Talk
Acht jaar geleden ondertekende Nederland het VN-verdrag Handicap. Onlangs verscheen er van het VN-comité een ongemeen kritisch rapport over de voortgang. Nederland doet het niet goed. Te veel gemeenten doen niets aan de inclusie van mensen met een beperking. Wat gaat hier mis? In gesprek met Illya Soffer.
Illya Soffer is directeur van Ieder(in), de koepel van belangenorganisaties van mensen lichamelijke handicap, verstandelijke beperking of chronische ziekte (2 miljoen mensen). In deze aflevering van 360 graden Movisie Talk zegt zij zelfs achteruitgang te zien bij de toegankelijkheid voor mensen met een beperking.
Sociaal model
'Het medisch model kost veel meer'
Ze ziet een dieperliggende oorzaak. Met de versobering van de verzorgingsstaat is er niet geïnvesteerd in het toegankelijker maken van de samenleving voor mensen met een beperking. Dat vraagt een andere manier van denken, niet ‘voor’ mensen denken maar ‘met’ hen. Soffer: ‘Maar vooralsnog is het medische model heel dominant. We moeten naar het sociale model. Die manier van denken moet nog beginnen. Nu is het nog te veel: je moet je eigen broek ophouden en als dat niet lukt, ben je afhankelijk. Het lijkt ook geen geld te mogen kosten terwijl het medisch model veel meer kost.’
Dit is de 18e aflevering van 360 graden Movisie Talk.
Benieuwd naar de andere afleveringen? Klik dan hier.
Bekijk de aflevering 360 graden Movisie Talk
Tekst gaat door onder de video en podcast.
Liever luisteren?
De aflevering is ook als podcast via Spotify te beluisteren.
Geen inclusie-agenda
Hoewel het op sommige vlakken wel goed gaat, bijvoorbeeld met de toegenomen toegankelijkheid voor rolstoelen, doen gemeenten nog te weinig om de samenleving inclusiever te maken. Slechts 130 van de 342 gemeenten heeft een inclusie-agenda, en maar een klein deel van de websites van gemeenten is toegankelijk.
Het is Ieder(In) een doorn in het oog dat er grote verschillen tussen gemeenten zijn. Soffer: ‘In elke gemeente zou je eenzelfde hulpmiddel moeten kunnen krijgen. En dan kan het best zo zijn dat je in het heuvelachtige Kerkrade een scootmobiel met een krachtiger motor kunt krijgen dan in Amsterdam. Of in de hoofdstad een heel andere voorziening. Maar de toegang tot de samenleving moet overal geborgd zijn. Dat is nu niet zo.’
Betere uitgangspositie
Illya Soffer was tien jaar lang een boegbeeld van de beweging die zich sterk maakt voor mensen met een beperking, en volgend jaar neemt zij afscheid. Wat zou er de volgende tien jaar bereikt moeten zijn? Soffer: ‘Ik hoop dan, want daar krijg ik nu echt buikpijn van, dat jonge mensen met een beperking een veel betere uitgangspositie hebben en voldoende ondersteuning krijgen.’
Lees hier meer over de reacties van Ider(in) op het rapport van het VN-comité.
