Verschenen essay: Het geheim van de lange relatie
Permanente vernieuwingsdrang ondermijnt het sociaal domein
Tijdelijkheid, wisseling en discontinuïteit. Die begrippen lijken het sociaal beleid te domineren. Terwijl er juist behoefte is aan vertrouwdheid, aan vaste contacten, aan rust en aan zekerheid. Het is daarom tijd dat politiek en bestuur serieus werk maken van continuïteit. In beleid, in organisaties, in professionele relaties.
Dat betogen Radboud Engbersen (Movisie), Thijs Jansen (Stichting Beroepseer) en Rienk Janssens (VNG) in het net verschenen essay Het geheim van de lange relatie. Continuïteit als voorwaarde voor een effectief sociaal domein.’ Het voorwoord is geschreven door Erik Dannenberg, voorzitter van Divosa.
Binnen veel gemeenten en wijken, stellen de auteurs, is het een komen en gaan van elkaar aflossende personen en organisaties. ‘Bewoners en cliënten zien de langstrekkende stoet van telkens nieuwe organisaties, sociaal professionals en hulpwerkers met lede ogen aan. Hun is niet de tijd gegund zich te binden.’
Drie niveaus
Het essay biedt richting om op drie samenhangende niveaus de alom aanwezige discontinuïteit te doorbreken. Beleidsmatig: weersta de verleiding om op basis van incidenten, modegrillen of politieke druk het beleid telkens aan te passen. Organisatorisch: garandeer meerjarige financiële zekerheid door anders of zelfs niet meer aan te besteden. Relationeel: zorg voor een werkklimaat waarin professionals een langdurige relatie met inwoners, cliënten en een wijk kunnen aangaan.
Verborgen kennis
Meer continuïteit is de sleutel tot het oplossen van veel problemen in het sociaal domein. Niet uit behoudzucht, wel om meerjarig rust en stabiliteit te garanderen. Om die continuïteit te realiseren is er, onder meer in ‘databanken effectieve interventies’, een schat aan verborgen kennis, die door alle vernieuwingsdrang te weinig wordt aangeboord. Alvorens te vernieuwen is het goed die schatten eerst aan te boren.