Volwassen thuiswonende zonen in neerwaartse spiraal
'Ik miste thuis wat en dat zocht ik buiten’
Verslaafd aan alcohol, drugs, gokken, geen werk, geen inkomen, schulden, agressie en verstoorde verhoudingen binnen het gezin: voor volwassen thuiswonende zonen die kampen met deze problemen, lijkt het hulpaanbod niet aan te sluiten en dus stapelen de problemen zich op. Dit artikel, waarin enkele zonen aan het woord komen, is onderdeel van een driedelige serie waarin we inzoomen op de ervaren problemen van en veroorzaakt door thuiswonende volwassen zonen, vanuit het perspectief van de moeders, de hulpverleners en de zonen.
Als je als volwassen zoon wat langer thuis blijft wonen, dan hoeft dat niet problematisch te zijn. Ook al wordt ongehuwd zelfstandig wonen steeds gangbaarder onder jongeren met een Turks- of Marokkaans Nederlandse achtergrond, langer thuis wonen van zonen en dochters is geaccepteerd, omdat er vaak vanuit huis wordt getrouwd. Maar wat nu als je als thuiswonende volwassen zoon de veertig nadert en met een veelvoud aan problemen kampt? En je hulp – en ondersteuningstrajecten vroegtijdig afbreekt door gebrek aan motivatie?
Hoewel de multiproblematiek van de zonen een kluwen aan oorzaken kent, zijn er volgens de geïnterviewde zonen, moeders en hulpverleners enkele factoren die steeds komen bovendrijven bij de gezinnen die in beeld zijn bij hulpverleners. Als belangrijkste factor bij het ontstaan van de problemen wordt genoemd de instabiele thuissituatie, waaronder: (verbaal) geweld, (v)echtscheiding, armoede en schulden. Gebrekkige communicatie tussen ouders onderling en tussen ouders en zonen maken dat problemen nauwelijks worden opgelost en kunnen escaleren. Ook de puberteit wordt als belangrijke factor genoemd in het ontstaan van de problemen.
