Dealers in het Twentse dorp Glanerbrug, homohaat in Groningen, afkeer voor asielzoekers in Oss en de criminele camping Fort Oranje in Rijsbergen. Danny Ghosen bezocht de probleemgebieden in Nederland. In de laatste aflevering gaat hij naar de wijk Buitenhof in Delft waar overlast, loverboys, radicalisering en jeugdbendes aan de orde van de dag zijn. Hoe is deze situatie ontstaan? Als je in deze wijk opgroeit, krijg je dan de kans om iets van je leven te maken? Hoe is het om hier je kinderen op te voeden? En hoe kan de wijk verbeteren? Danny krijgt het in Delft flink te verduren: hij wordt bekogeld met uien en aardappelen wanneer hij met de filmploeg door de wijk loopt. Hij spreekt ook enkele mensen die in Buitenhof zijn opgegroeid en toch kansen voor verbetering zien.

Programma geeft stof tot nadenken

Dave Pepels is sociaal werker voor Stichting Algemeen Maatschappelijk Werk Midden-Limburg. Hij is ook ambassadeur voor de campagne ‘Sociaal werk doe je met sociaal werkers’ van Sociaal Werk Nederland (voorheen MO-groep). ‘Vooral de negativiteit in het programma viel me op. Ik zag jongeren die uien en aardappelen vanaf de balkons op de filmploeg gooiden. Dat is natuurlijk wel aan de hand in die wijk, maar in hoeverre was het ook provocatie van de filmploeg? Het waren vooral de moeilijkere jongens die in beeld kwamen. Ik miste aandacht voor de kracht in de wijk, de jeugd die er wel wat van wil maken. De indruk wordt gewekt dat er geen jongerenwerk meer is en dat ook voorzieningen als het buurthuis zijn gesloten, maar ik kan niet geloven dat er helemaal geen wijkaanpak is. Je vraagt je af of er wel een totaalbeeld van de wijk wordt gegeven.

Je vraagt je af of er wel een totaalbeeld van de wijk wordt gegeven

Wat Buitenhof nodig heeft, zijn goede jongerenwerkers die met de jongeren in gesprek gaan. Professionals die geen beloftes maken die ze niet kunnen nakomen, maar die samen met de jeugd kijken naar wat er wèl kan. Hoe krijg je die jongeren weer in beweging om mee te doen aan de samenleving? Het is heel belangrijk dat professionals in contact komen met sleutelfiguren die verbinding kunnen leggen met de jeugd. Je ziet bovendien dat er veel politie in de wijk aanwezig is. Ik ben wel een voorstander van handhaven en doorpakken, maar dan moet je die jongeren daarnaast ook perspectief geven. Er is veel criminaliteit en werkloosheid in de wijk. De sociaal werker kan hier preventief werken en problemen eerder signaleren. Het programma geeft stof tot nadenken en laat zien dat we meer moeten investeren in het sociaal werk en de samenwerking met zorg, onderwijs, gemeente en politie.’

Dave geeft het programma sterren.

Steeds heftigere reacties zijn zorgwekkend

Hans Broks is onderzoeker voor het lectoraat Integrale Veiligheid van de Avans Hogeschool in Breda en is docent bij de opleiding Integrale Veiligheid in Breda. Daarvoor werkte hij 14 jaar als wijkagent en als ambtenaar in verschillende probleemwijken in Tilburg. ‘In deze aflevering is de aversie tegen de media en alles wat met de overheid te maken heeft overduidelijk. Het zijn voor mij herkenbare patronen: door bezuinigingen laat de gemeente zich steeds minder zien in de wijk en je ziet dat verveling en criminaliteit onder jongeren toeslaan. De media haakt daar vervolgens op in en er ontstaat een negatief beeld. Vooral jongeren voelen dat en reageren daarop. Om de overlast terug te dringen, treedt de politie alleen nog repressief op. Dat lokt vervolgens weer een reactie uit en zo ontstaat er een vicieuze cirkel. Daarmee wil ik dat gedrag absoluut niet goed praten, maar het is zorgwekkend dat de reacties steeds heftiger worden. Ik snap wel dat je in een half uur maar weinig kunt laten zien, maar er wordt volgens mij een te beperkt beeld geschetst. Ik had graag meer diepgang gezien; bijvoorbeeld een interview met een wethouder of burgemeester over hoe dit soort problemen het hoofd te bieden.

Sociale professionals zijn de smeerolie die een wijk nodig heeft

De wijk is een goed voorbeeld van wat er gebeurt wanneer sociale en andere voorzieningen steeds meer worden wegbezuinigd. Dat ligt voor een gemeente voor de hand, maar op termijn kost dat meer dan je in korte tijd denkt te besparen. De buurt verliest het vertrouwen en zie dat maar eens terug te winnen. De buitenwijken van Parijs en Brussel laten zien wat er kan gebeuren als je je als overheid steeds verder uit de wijken terugtrekt en alleen nog maar repressief optreedt. Je verliest niet alleen het vertrouwen, maar ook het zicht op die wijken. Daar heb je professionals voor nodig zoals een wijkagent, een jongerenwerker, een opbouwwerker. Vaak wordt gevraagd wat zij nu eigenlijk doen en opleveren. Zij zijn degenen die de krachten in die wijk zoals de moeders, de buurtvrijwilligers, en al die anderen die gelukkig ook in het programma aan het woord komen, kunnen bundelen en ondersteunen. Zij zijn de smeerolie die een wijk nodig heeft.’

Hans geeft het programma sterren.

Bekijk hele aflevering 'Weg uit de shit'

De artikelen in deze reeks worden geschreven door Alexandra Sweers.