‘De werkwijze van interventieprofessionals verdient navolging’
Interventieprofessionals weten vaak de hulpverlening (weer) op gang te brengen bij mensen bij wie eerdere hulpverlening is gestrand of de aanpak niet effectief is gebleken. Hoe doen ze dat? En wat is daarvoor nodig? Movisie deed samen met het Centrum voor Criminaliteitspreventie en Veiligheid (CCV) een verkennend onderzoek naar deze relatief nieuwe functie in het sociaal domein.
‘Het zijn vaak pioniers, die buiten de gebaande paden treden’ zegt Oka Storms, over de interventie-professionals. Storms is onderzoeker en projectleider Sociale Veiligheid bij Movisie. Voor het onderzoek liep ze een aantal dagdelen mee met twee interventieprofessionals in Laren en Huizen. Collega-onderzoekers deden hetzelfde in Dronten, Heerenveen, Nijmegen en Utrecht. Met deze vorm van participerend onderzoek, shadowing, wilden ze onder andere antwoord vinden op de vragen: wat doen interventieprofessionals, in welke context werken zij en (waarom) hebben ze succes?
Wat is een interventieprofessional?
‘Wat deze professional is en doet, wordt overal anders ingevuld. Zo ging het in Dronten om een interventiebegeleider/PGA-expert (Persoonsgerichte Aanpak), in Heerenveen en Nijmegen om wijk-GGD-ers en in Utrecht om een reclasseringsmedewerker. Zelf liep ik mee met twee zzp’ers die inmiddels samen de stichting Reindert vormden. En soms is er ook een heel interventieteam.’
Maar wat doet of kenmerkt een interventieprofessional?
‘Hij of zij werkt op het snijvlak van zorg, welzijn en veiligheid en wordt ingezet als de reguliere hulpverlening niet op gang komt of is vastgelopen. Soms gaat het om mensen bij wie al tig hulpverleners over de vloer zijn gekomen, soms om mensen die zorg buiten de deur houden of bij wie nog geen enkele hulpverlener is betrokken. Maar vrijwel altijd gaat het om multiproblematiek, bijvoorbeeld een combinatie van crimineel gedrag, huiselijk geweld, psychiatrische problematiek, overlast, vervuiling enzovoort. Vaak zijn het mensen die de veiligheid van anderen of zichzelf in gevaar brengen. Naar schatting betreft dit een half procent van het aantal inwoners in een gemeente. landelijk zo’n 85.000 mensen.’
En wat kan of doet een interventieprofessional wat de reguliere hulpverlening niet kan of doet?
‘Het gaat vaak om mensen die om allerlei redenen teleurgesteld zijn in de hulpverlening en weinig vertrouwen meer hebben in instanties. Als hulpverlener kom je dan lastig binnen. Het eerste wat een interventie-professional doet, is contact leggen en vertrouwen (her)winnen. Dat vraagt veel geduld – en die tijd hebben reguliere hulpverleners vaak niet, of die relatie is bijvoorbeeld al verstoord geraakt.’
