‘Wij hebben als LHBTI’s met een LVB wél aparte ontmoetingsplekken nodig’
Op vrijdag 1 november wordt er in Amsterdam gesproken met en over lesbische, homoseksuele, biseksuele, transgender, en intersekse mensen met een licht verstandelijke beperking, tijdens het symposium ‘LHBTI & LVB’. Wij spraken met Arnold Boekhoff, ambassadeur van Zonder Stempel, over zijn ervaringen als LHBTI met een LVB en het belang van ontmoeting en zichtbaarheid.
Boekhoff vertelt per mail en telefonisch over zijn ambassadeursrol voor Zonder Stempel van het COC, over zijn ervaringen met discriminatie en uitsluiting, en over de bijeenkomsten door en voor LHBTI's met een LVB die inmiddels in heel Nederland worden georganiseerd. ‘Toen ik eind jaren negentig tegen mijn begeleiders zei dat ik vond dat er iets moest komen speciaal voor ons, omdat wij een plek nodig hadden waar we echt onszelf konden zijn, vonden ze dat niet nodig. Ik ben heel blij dat we nu beter weten en 22 ontmoetingsplaatsen hebben.’
Symposium LHBTI & LVB
Het symposium ‘LHBTI & LVB’ wordt georganiseerd door Zonder Stempel, Transgender Netwerk Nederland, Fabriek 69, en IHLIA. De dag is vooral interessant voor begeleiders van mensen met een licht verstandelijke beperking, vrijwilligers, beleidsmakers, sociale wijkmedewerkers, maatschappelijk ondersteuners, en natuurlijk de doelgroep zelf.
Eén ervaring maakte voor Boekhoff heel duidelijk dat hij in ‘gewone’ LHB(TI) gemeenschappen niet altijd werd geaccepteerd. ‘Toen ik nog wat meer uitging in Amsterdam, twintig jaar geleden ongeveer, ontmoette ik eens een man die interesse in mij had en vroeg of ik met hem mee wilde naar zijn huis. Toen ik zei dat ik mijn begeleider wilde bellen, werd hij boos en zei hij dat hij niet met gekken omging.’ Ondanks dit soort gebeurtenissen zagen Boekhoffs begeleiders lange tijd geen reden voor specifieke aandacht voor deze groep.
‘Wij mogen gezien en gehoord en gevoeld worden’
Nu, twintig jaar later, is dat wel anders. Boekhoff is daar met recht trots op. Hij was betrokken bij het opzetten van de eerste ontmoetingscafés voor LHBTI’s met een LVB, en zet zich nog steeds op allerlei manieren in voor zijn belangen en die van anderen ‘zoals hij’. ‘Ik wil dat mensen weten dat wij ons niet altijd thuis voelen in het gewone gay café, en dat onze begeleiders begrijpen dat wij niet allemaal hetero zijn.’
Gelukkig is er nu een blijvend gesprek over inclusie, en worden er ook bijeenkomsten georganiseerd met mensen met een LVB binnen de reguliere COC-cafés. ‘Maar het blijft belangrijk dat wij een steun in de rug krijgen, dat Zonder Stempel bestaat, en dat er nu een symposium komt om kennis te delen en uit te wisselen.’
En die kennis is nodig, vindt Boekhoff. ‘Tijdens onze ontmoetingsbijeenkomsten praten we met elkaar over wat we meemaken in het dagelijks leven, houden we spelavonden, werken we met elkaar samen, en leren we onze grenzen en wensen aangeven. We kunnen hier echt onszelf zijn. Nu wordt het tijd dat anderen meer oog voor ons krijgen, want wij mogen gezien en gehoord en gevoeld worden.’
Arnold Boekhoff en Ineke Wolters. Ineke is coördinator scholing en training bij LFB, een belangenvereniging voor mensen met een verstandelijke beperking.
Foto: Angela Jutte
