Als ik haar was...

De methode Als ik haar was…maakt huiselijk geweld onder allochtonen bespreekbaar. Deelnemers aan groepsbijeenkomsten gaan naar aanleiding van een film onder leiding van een getrainde voorlichter met elkaar in gesprek. Hierdoor wordt de bewustwording over wat huiselijk geweld is en wat je kunt doen als je er mee te maken krijgt vergroot.

Download de uitgebreide interventiebeschrijving:

Methodebeschrijving-als-ik-haar-was.pdf 481.94 KB

Uit projectverslagen blijkt dat Als ik háár was… goed wordt ontvangen door zelforganisaties, hulpverlenende instellingen en deelnemers. Daarnaast blijkt uit evaluaties dat het lukt om huiselijk geweld bespreekbaar te maken.

Doelgroep

Allochtonen, vanaf 25 jaar, eerste, tweede of derde generatie uit de herkomstlanden Turkije, Marokko, Afghanistan, Irak, Iran, Koerden uit Turkije, Syrië.

Doel

Het taboe op het bespreken van huiselijk geweld onder allochtonen is na toepassing van de interventie minder groot geworden. De bewustwording over wat huiselijk geweld is en wat je kunt doen als je ermee te maken hebt, is vergroot.

Uitvoerende organisaties

De interventie Als ik háár was… kan worden gegeven in buurthuizen, vrouwencentra, sociaal wijkteams, scholen (ROC, mbo), zelforganisaties, politie, hulpverlenende instanties. Een organisatie of instelling kan het initiatief voor een bijeenkomst nemen door contact op te nemen met Stichting Kezban. Deze zoekt dan een getrainde voorlichter en zorgt dat de samenwerking op gang komt. Stichting Kezban kan ook het initiatief nemen om in een organisatie of instelling huiselijk geweld volgens de interventie Als ik háár was… bespreekbaar te maken.

Ontwikkelaar
Stichting Kezban
Postbus 198
5000 AD Tilburg
info@stichtingkezban.nl
www.stichting-kezban.nl

Onderzoek

Uit projectverslagen blijkt dat Als ik háár was… goed wordt ontvangen door zelforganisaties, hulpverlenende instellingen en deelnemers. De interventie voorziet in een leemte, namelijk het bereiken van allochtonen in relatie tot het bespreekbaar maken van huiselijk geweld (Stichting Kezban, 2004;  Stichting Kezban, 2006 in: Özdemir, 2015). Daarnaast blijkt uit evaluaties dat het lukt om huiselijk geweld bespreekbaar te maken (Özdemir 2015; Stichting Kezban, 2015 in: Özdemir, 2015).

Samenvatting werkzame elementen

  • De inzet van een getrainde voorlichter.
  • De inzet van films (docudrama’s), die gebaseerd zijn op interviews met / uitgebreide research naar de doelgroep en afgestemd zijn op het taalgebruik van de doelgroep (slachtoffers en daders).
  • De veilige en vertrouwde groep.
  • Het doorbreken van het taboe op een laagdrempelige manier, zowel verbaal als non-verbaal.
  • Het geven van hoop aan vrouwen in angstsituaties door te laten zien dat zij niet de enigen zijn en het bieden van handreikingen om erover te praten.
  • Het stellen van de norm dat geweld tegen vrouwen ontoelaatbaar is.
  • Het ter discussie stellen van de man-vrouw verhoudingen in (islamitische) Turkse en Marokkaanse gemeenschappen met behulp van de Socratische methode.
  • Het geven van informatie over het bestaande vangnet van hulpverlening in Nederland.
  • De film is ook voor mannen herkenbaar, onder andere door de koffiehuis-scène.