Tussen zelfsturing en paternalisme
Inhoud geven aan empowerment in achterstandswijken
Empowerment duikt als benadering in steeds meer contexten op. Niet alleen in de geestelijke gezondheidszorg, maar op allerlei deelterreinen van sociaal beleid, bijvoorbeeld in het 40-wijken beleid van het programmaministerie van Wonen, Wijken en Integratie (WWI) of in het beleid van gemeenten gericht op het inhoud geven aan de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo).
Dit boek gaat over de vraag hoe eigen krachten van burgers in achterstandswijken kunnen worden aangesproken en ontwikkeld. Radboud Engbersen, Ard Sprinkhuizen, Matthijs Uyterlinde en Vasco Lub doen dit aan de hand van het begrip empowerment. Sinds jaar en dag worden mooie woorden gesproken over bottom-up werken: het optimaal aanboren en benutten van het sociaal kapitaal dat burgers vertegenwoordigen.
Maar tot op de dag van vandaag zijn het toch professionele instanties die de hoofdrollen opeisen en krijgen in uitvoeringspraktijken gericht op het verbeteren van achterstandswijken. Maar kunnen de bakens verzet worden? Deze vraag is uitermate relevant omdat de sociale problematiek in achterstandswijken hardnekkig is.