Verwarde mensen op straat

De uitkomsten van een beeldvormend onderzoek onder dak- en thuislozen in de laagdrempelige opvang in twee grote steden

Wat zijn de kenmerken en problemen van de groep verwarde mensen op straat? En wat werkt wel en niet in de laagdrempelige opvang voor deze groep mensen? Om dit boven tafel te krijgen heeft het Leger des Heils groepen dak- en thuislozen in twee grote steden nader laten onderzoeken.

Uit het onderzoek blijkt dat de toeleiding en toegang tot ondersteuning, zorg en behandeling voor deze groep te kort schieten. De helft van deze mensen is niet in staat, ook niet op lange termijn, zelfstandig te wonen, maar blijft aangewezen op een beschermende woonvorm. Het Leger des Heils ziet dat voor deze mensen steeds minder plekken beschikbaar zijn. 

Wie zijn die verwarde mensen op straat?

Met verwarde mensen bedoeld het Leger des Heils een groep dak- en thuisloze mensen met psychische stoornissen, verslaving en verstandelijke beperking die steeds vaker gebruikmaakt van de laagdrempelige opvangvoorzieningen. Het gaat om mensen (94% van de onderzochte populatie) met een combinatie van psychische stoornissen, verslaving en verstandelijke beperking, die ‘uitbehandeld’ op straat en in de laagdrempelige opvang terechtkomen. Bij meer dan de helft is sprake van agressief, intimiderend en bedreigend gedrag.

Het Leger des Heils pleit voor:

  • voldoende capaciteit van beschermende woonvormen op regionaal niveau om passende zorg en ondersteuning voor deze kwetsbare mensen te garanderen.
  • een sluitend vangnet van samenwerking tussen gemeenten, zorgaanbieders, justitie en GGz
  • psychiatrische kennis op straat beschikbaar, zowel outreachend, in de laagdrempelige opvang en in de wijkteams.    
  • Het mogelijk maken van een zogenaamde ‘InZorg-stelling’, door verruiming van bevoegdheden van burgemeesters.

Klik hier voor het rapport 'Verwarde mensen op straat'