Movisies 2 - juni 2019

hug en zeg: ‘Wat fijn dat je jezelf durft te zijn en ervoor uitkomt.’ Je weet dat zo’n jongere obstakels in het leven tegenkomt. Soms in het eigen gezin, bijvoorbeeld omdat de ouders zeggen: ‘Je bent mijn kind niet meer.’ Als samenleving moeten we die obstakels zoveel mogelijk helpen wegnemen. Het is belangrijk dat jongeren voor hun geaardheid uit kunnen komen en geen negatieve gedachten ontwikkelen die kunnen leiden tot zelfmoordgedachten.’ Praat erover Volgens Blokhuis begint het ermee dat de omgeving het gesprek met jongeren aangaat. ‘Vanuit oprechte interesse en de wens om te weten hoe ze zich voelen en waar ze tegenaan lopen. We moeten het taboe eraf halen en uitdragen naar jongeren: ‘Het is oké zoals je bent, praat er vooral over!’ Dat moet doordringen tot in de haarvaten van de samenleving. Het gaat hier om niet minder dan een emancipatiebeweging. Ook het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap, dat over emancipatie gaat, werkt daar hard aan.’ Blokhuis ziet een cruciale rol voor ouders, leerkrachten en iedereen aan wie de zorg voor kinderen en jongeren is toevertrouwd. ‘We moeten jongeren de veiligheid bieden om uit de kast te komen en de cultuur zo veilig maken dat ze het gesprek durven aangaan.’ Capuchon Ook moeten we alerter worden op signalen dat kinderen en jongeren niet lekker in hun vel zitten, vindt Blokhuis. Hij pleit ervoor om op een effectieve manier de vinger aan de pols te houden op scholen. ‘Er moet bij leerkrachten een lichtje gaan branden als een leerling zich terugtrekt en bij wijze van spreken altijd met een capuchon op zijn hoofd in de klas zit of na de les gelijk weg is en niet aansluit bij vrienden of vriendinnen. Dat is reden om met zo’n leerling in gesprek te gaan. Het zit ‘m vaak in heel gewone dingen.’ De bal ligt wel aan twee kanten, zegt Blokhuis. ‘Jongeren zelf kunnen ook een belangrijke rol spelen. Ik denk aan ervaringsdeskundigen die zich sterk genoeg voelen om het onderwerp bespreekbaar te maken. Zij kunnen een voorbeeldfunctie vervullen en tegen andere LHBTI’s zeggen: ‘Wees jezelf, durf je verhaal te vertellen aan je omgeving.’ GSA De GSA’s op scholen zijn volgens Blokhuis een mooi voorbeeld. GSA staat voor Gender-Sexuality Alliances. Het zijn clubjes scholieren die op hun school uitdragen dat iedereen de vrijheid moet hebben om te zijn wie ze zijn, zonder zich daarvoor te hoeven schamen of te verantwoorden. Blokhuis wijst ook op de website iedereenisanders.nl. ‘De grote kracht daarvan is dat je er ervaringsver- halen van jonge LHBTI’s zelf vindt. Jongeren die de site bezoeken vinden er herkenning en erkenning. Dat helpt enorm om zichzelf te accepteren zoals ze zijn en te ervaren: ik sta niet alleen en ik mag er ook zijn!’ Nashville-verklaring Jezelf mogen zijn is niet in alle kringen van- zelfsprekend en geaccepteerd, zoals onlangs bleek uit de Nashville-verklaring waarin een groep conservatieve christenen een homo- seksuele levenswandel afwijst. Op de vraag of deze afwijzende houding van sommige kerken een risicofactor is als het gaat om suïcide onder jonge LHBTI’s antwoordt de staatssecretaris: ‘De houding van kerken tegenover homo’s is lange tijd volstrekt laak- baar geweest. Mensen zijn letterlijk de kerk uitgejaagd en ik kan mij voorstellen dat dat bijdraagt aan depressieve gevoelens en soms erger.’ Kerkcultuur ‘De cultuur van mensen met bepaalde religi- euze opvattingen draagt er niet aan bij dat jongeren zich veilig voelen. Daarom moeten we die cultuur als samenleving veranderen. Ook bijvoorbeeld op scholen of sportclubs. Gelukkig zie ik dat er binnen kerken steeds meer het besef doordringt dat LHBTI’s een volwaardige plek moeten hebben. Je ziet steeds meer initiatieven om voor LHBTI-jon- geren het gesprek te vergemakkelijken. Best een opvallende ontwikkeling omdat in deze kringen het onderwerp homoseksualiteit lange tijd volstrekt niet bespreekbaar was. Mijn predikant heeft zich direct gedistanti- eerd van de Nashville-verklaring. ’ Blokhuis, staatssecretaris van de Christen Unie en gelovig christen, laat er geen misverstand over bestaan: ‘Er moet geen enkele belemme- ring bestaan voor mensen om LHBTI te zijn en dat ook te praktiseren. In deze samenleving moet iedereen kunnen meedoen en zichzelf kunnen zijn. Het is de rode draad van mijn functioneren bij VWS om dat te bevorderen. Binnenkort ga ik daarom ook weer in gesprek met een groep jonge LHBTI’s met verschillende religieuze achtergronden.’ Iedereenisanders.nl ‘Iedereen is anders’ is een samenwerkingsproject van 113 Zelfmoordpreventie, COC Nederland en Movisie, dat de activiteiten coördineert. Het ministerie van VWS maakt het financieel mogelijk. Door: Marc Engberts Rond Coming-Outdag op 11 oktober is de aftrap van ‘Iedereen is anders’, de titel van verschillende acties om jonge lesbiennes, homoseksuelen, biseksuelen, transgenders en interseksuelen (LHBTI) die in de knoop zitten een hart onder de riem te steken. Met een vernieuwde website, een serie aan- sprekende filmpjes en informatiemateriaal laten de samenwerkende partijen zien dat iedereen anders is en mag zijn. Boekdelen Verantwoordelijk staatssecretaris Paul Blokhuis hecht groot belang aan preventie van suïcide onder jonge LHBTI’s. ‘De cijfers spreken boekdelen. Zelfmoordpogingen onder jonge LHBTI’s komen 4,5 keer vaker voor dan onder heteroseksuele jongeren. Onder transgender jongeren heeft maar liefst een op de vijf een zelfmoordpoging gedaan. En 34 procent van de lesbiennes, biseksuele en homojongeren heeft soms serieuze gedachten aan zelfmoord, tegenover 17 procent van de heterojongeren.’ Staatssecretaris Blokhuis, Christen Unie: Er is veel verdriet onder jonge LHBTI’s. Als samenleving mogen we niet aan de kant blijven staan Omdraaien Volgens Blokhuis is er brede steun in het kabinet om daar wat aan te doen. Hij wijst op het regeerakkoord. Daarin staat: 'We ondersteunen het voorkomen van depressies en zelfdoding, waarbij we speciaal aandacht hebben voor jongeren in de schoolsetting en LHBTI'. Blokhuis: ‘Ik ben enorm gemotiveerd om daar vanuit mijn rol als staatssecretaris handen en voeten aan te geven. Er is zoveel angst, verdriet en eenzaamheid bij deze groep. Wij willen dat omdraaien en eraan bijdragen dat LHBTI-jongeren zich gezien en geaccepteerd voelen.’ Hug De worsteling van jonge LHBTI’s is voor Blokhuis geen abstract gegeven. ‘Ik ervaar het geregeld bij jongeren in mijn omgeving die uit de kast komen. Het eerste wat ik doe is ze ondersteunen. Ik geef ze een 20