Sinds 2018 werkt de Alliantie Verandering van Binnenuit aan gelijkheid, veiligheid en acceptatie van vrouwen en lhbtiqa+ personen. Ze richt zich op gesloten gemeenschappen in onze samenleving. De alliantie is een samenwerking tussen het Consortium Zelfbeschikking van organisaties voor en door mensen met een migranten- of vluchtelingenachtergrond, Movisie en LCC+ (voor lhbti christenen). Mustafa Ayranci van de Turkse Arbeidersvereniging in Nederland (HTIB) en Fatma Özgümüs van Vluchtelingen Organisaties Nederland (VON) zetten zich al veertig jaar samen in voor de emancipatie van migranten en vluchtelingen in Nederland. Wat motiveert jullie bij dit werk? Ayranci: ‘Als ik weer in De Telegraaf lees dat een Turks meisje is omgekomen door eergerelateerd geweld, denk ik: hoe kunnen wij die emancipatie in onze maatschappij bevorderen, hoe kunnen we elkaar respecteren en accepteren? Dat is altijd ons doel geweest en nog steeds. Nederland is ons land, Amsterdam is onze stad. Ik vergeet nooit burgemeester Eberhard van der Laan, die bij een bijeenkomst zei: ‘Ik ben de rijkste man van de wereld. Jullie denken dan meteen aan geld, maar ik praat niet over geld. Ik praat over mijn stad. Ik heb in Amsterdam 180 nationaliteiten. Als ik op straat loop, ruik ik de geuren uit alle keukens ter wereld, hoor ik muziek van over de hele wereld. Daarom ben ik rijk.’ Hoe is de Alliantie Verandering van Binnenuit ontstaan? Özgümüs: ‘Die is hier aan deze tafel bij HTIB ontstaan. Onze organisaties binnen het Consortium Zelfbeschikking waren zonder structurele subsidie qua capaciteit kleiner geworden. We zeiden tegen Hilde Bakker van Movisie: ‘Jullie hebben dat enorme apparaat en wij hebben de expertise en het bereik.’ We stelden voor om een model te ontwikkelen waarbij wij de uitvoerders werden en Movisie de facilitator en iedereen de eer deelde. En eerlijk gezegd ben ik nog steeds heel blij met dat model. Af en toe mopperen we tegen elkaar, maar dat blijft heel erg binnen de marge.’ Hier mag iemand zelf over zijn lichaam beslissen. Daar ga ik niet over en jij ook niet Ayranci: ‘We moesten elkaar ook leren kennen. Je hebt aan de ene kant een professionele organisatie en aan de andere kant de zelforganisaties die voornamelijk uit vrijwilligers bestaan. Die hebben verschillende belangen.’ Özgümüs: ‘Na dat eerste gesprek kwam al snel een mogelijkheid voor een groot project (het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap wilde allianties van organisaties voor vijf jaar financieren als zij met een goed, wetenschappelijk onderbouwd plan kwamen om de emancipatie te bevorderen, PvY). Hanneke Felten van Movisie kwam erbij. Omdat onze organisaties jarenlang projecten hadden gedraaid, lag de basis voor de alliantie al klaar.’ Wat is de meerwaarde van de alliantie? Özgümüs: ‘Voor VON heeft de alliantie ten eerste een grote meerwaarde op organisatorisch vlak. Veel administratieve en organisatorische dingen worden nu door Movisie geregeld. Dat geeft ons de tijd en ruimte om de inhoudelijke taken uit te voeren en echt met de mensen zelf bezig te zijn. Dat geeft zoveel rust. Ten tweede is de constante inhoudelijke samenwerking in het Consortium Zelfbeschikking heel belangrijk. Die wordt steeds beter. Daarnaast is Movisie voor grote en kleine zaken bereikbaar om ons te faciliteren of bij de communicatie te helpen. Alleen kan VON dat niet doen, dus we zijn heel erg tevreden met de samenwerking.’ Ayranci: ‘We hebben al ruim 750 bijeenkomsten georganiseerd. Alleen al als HTIB hebben we zo 5500 mensen bereikt om taboeonderwerpen bespreekbaar te maken. Dat is voor ons de enorme winst van de alliantie en dat was het doel van alle organisaties in het consortium.’ Özgümüs: ‘Een ander aspect waar we het niet vaak over hebben, is dat je bij cultuurverandering een golfbeweging nodig hebt. We moeten met de alliantie veel mensen bereiken. Migranten en vluchtelingen leven MULTICULTUREEL Alliantie Verandering van Binnenuit Samen tegen eergerelateerd geweld en voor lhbtiqa+ acceptatie Tekst: Paul van Yperen | Foto: Mladen Pikulić Met de succesvolle Alliantie Verandering van Binnenuit maken Mustafa Ayranci en Fatma Özgümüs taboes als lhbtiqa+ acceptatie en eergerelateerd geweld bespreekbaar. En ze bieden tegenwicht tegen de conservatieve propaganda van de Turkse president Erdoğan. Wat motiveert hen en wat zien zij veranderen? 28
RkJQdWJsaXNoZXIy OTE0NDk=