Het structurele probleem: te veel Nederlanders hebben geen buffer om tegenvallers op te vangen Bij lagere inkomens is dus veelal niet het (stook)gedrag het grote struikelblok. Het zijn de omstandigheden, zoals de slechte isolatie van oude huurwoningen die tot hoge energierekeningen leiden. Ook het door de regering tijdens Prinsjesdag voorgestelde prijzenplafond en de marktconforme prijzen boven dat plafond, berusten op de foutieve vooronderstelling dat gedrag bepalend is voor de hoogte van de energierekening. Je straft zo mensen in niet duurzame woningen die noodgedwongen niet onder dit plafond kunnen blijven. Verhoging volstrekt onvoldoende Dat brengt ons terug bij het structurele probleem: te veel Nederlanders hebben geen buffer om tegenvallers op te vangen. Onverwachte kosten leiden dan al snel tot financiële stress en betalingsproblemen. Volgens het Nibud had in 2019 38 procent van de huishoudens moeite om rond te komen. Een andere indicatie is de bestaansonzekerheid onder werkenden. Ruim één miljoen werkenden hebben volgens de Algemene Rekenkamer geen buffer om tijdelijk of onverwacht inkomensverlies op te vangen. De per 1 januari 2023 voorgestelde verhoging van het minimumloon en daaraan gekoppelde uitkeringen met 10% is weliswaar een stap in de goede richting, maar gezien de huidige inflatie (14,5% in september 2022 volgens het CBS) ook volstrekt onvoldoende. The European Anti-Poverty Network (EAPN) wijst erop dat in veel Europese landen het minimumloon met meer dan 10 procent wordt verhoogd. Bovendien heeft het Europees parlement op 14 september 2022 ingestemd met nieuwe wetgeving om armoede tegen te gaan. Onderdeel daarvan zijn nieuwe richtlijnen om het wettelijke minimum inkomen te verhogen tot 60 procent van het gemiddeld inkomen. In Nederland is dat nu 47 procent. Officieel heeft Nederland maximaal twee 9
RkJQdWJsaXNoZXIy OTE0NDk=