Movisies - maart 2019

Wereldbeeld De focus van Saïd en Lody ligt bij jongeren die dreigen te ontsporen. Lody: ‘Jongeren zijn zoekende en lerende. Ze hebben vaak een slecht zelfbeeld, een niet-ondersteu- nend thuisfront of familieleden die in de criminaliteit zitten. Dat zijn allemaal oorzaken die ervoor kunnen zorgen dat het zo’n jongere niet lukt om vooruit te kijken. We willen deze jongeren activeren en hun wereldbeeld vergroten. We stimuleren ze om toekomstgericht te kijken naar hun leven, hun talenten te ontdekken en ze op zoek te laten gaan naar kansen voor een positieve toekomst. Een voorbeeld daarvan is het zoeken naar een goede stageplek of het stimuleren om een diploma te halen.’ Schoolbezoek Een schoolbezoek is vaak de eerste stap van een traject. Saïd: ‘Wij gaan - vaak op verzoek van de gemeente, een school of het Openbaar Ministerie - naar de scholen toe. Er kunnen in zo’n klas verschillende pro- blemen spelen: discriminatie of uitsluiting, treiterij, pesterijen of discipline-problemen. We starten met een kennismaking. Meestal hebben de jongeren vragen over wie wij zijn, wat we doen en hoe we elkaar hebben leren kennen. Het vervolgtraject is maat- werk, afgestemd op wat er speelt in een klas. Een traject duurt gemiddeld drie tot vier maanden en heeft als doel om gene- raliserende beeldvorming te doorbreken, talenten te ontdekken en de ander echt als mens te zien.’ Ervarend leren Vervolgens nemen Saïd en Lody de klas mee op een aantal excursies. Lody: ‘Wij noemen het: ervarend leren. Gaat het om uitsluiting of discriminatie? Dan nemen wij de klas bijvoorbeeld mee naar het Anne Frankhuis. Daar zien ze waar uitsluiting of discriminatie toe kan leiden. Er is ook een excursie naar de Politieacademie. Sommige jongeren associëren de politie met geweld, verraad en discriminatie. Met de excursie willen we dat beeld nuanceren. Bij de politie zitten gewone mensen zoals wij die een verant- woordelijkheid dragen en ook hulpverlener zijn. Bij discipline-problematiek bezoeken we de kickboksschool, waar duidelijk wordt wat voor discipline en respect je nodig hebt om je doelen te bereiken.’ Saïd: ‘Ervarend leren betekent dat jij op een gegeven moment geïnspireerd, geprikkeld, geraakt en gemotiveerd wordt om anders te kijken en te denken. Jongeren hebben herkenningspunten nodig. Als jij gaat spijbelen en niemand corrigeert je of vertelt je dat je niet goed bezig bent, dan helpt dreigen met leerplicht niet. Om jongeren te inspireren, moet je ze af en toe iets geven waarvan ze denken: Ja man, je hebt gelijk, dat herken ik!’ Auschwitz Het ervarend leren helpt om die herken- ningspunten te creëren voor jongeren. Saïd: ‘Pas waren wij met een klas naar Auschwitz in Polen. Terwijl ik voor in de bus zat, hoorde ik het gesprek achter mij tussen een aantal Marokkaanse meiden. De discussie ging over vrijheid. Voor sommige Marokkaanse meiden komt dat heel dichtbij. In de Marokkaanse gemeenschap is het niet altijd vanzelf- sprekend om je dochter los te laten. Deze meiden hadden het over hun eigen vrijheid en over vrijheid naar aanleiding van dat wat ze gezien hadden in Auschwitz. Ze hadden net iets heel groots en indrukwekkends meegemaakt en dat vertaalden ze naar hun eigen wereld. Ik heb me omgedraaid en gezegd hoe blij ik ben dat zij dit gesprek hebben. Er gebeurt op zo’n excursie veel meer dan alleen maar dat waar je naar toe gaat.’ Geen hokjes Naast het creëren van herkenningspunten, stimuleert ervarend leren ook zelfreflectie. Lody: ‘Toen we met diezelfde klas vlakbij Auschwitz een bijeenkomst in een oude synagoge hadden, ging het gesprek over het jodendom en de islam. Er komen dan veel vragen naar boven, onder andere over de verschillen tussen het geloof van Saïd en mij en hoe wij met die verschillen omgaan. Allerlei vergelijkingen werden genoemd tussen de levensbeschouwingen. Op een gegeven moment zei een jongere: Eigenlijk hebben we veel meer overeenkomsten dan verschillen. Kijk, dát is waar we het voor doen. Geen hokjes, we zijn allemaal mens.’ Duo’s gezocht Doel van het handboek is om de methodiek door te geven en te verspreiden. Saïd en Lody hopen dat er door het handboek veel nieuwe duo’s zoals zijzelf gaan komen. Lody: ‘Voor mij is het een verrijking. Het heeft mij bijgebracht dat diversiteit in de stad een verrijking is. Dat je heel veel met elkaar kunt doen, van elkaar kunt leren en elkaar kunt stimuleren. Ik hoop dat onze methodiek mensen leert dat we niet de hele wereld kunnen redden, maar dat iedereen iets kan en moet doen. Al is het een druppel op een gloeiende plaat, een druppeltje in de woestijn kan levensreddend zijn!’ Methodiek Saïd & Lody De methodiek Saïd & Lody richt zich op schoolgaande jongeren (12 t/m 20 jaar), vaak met een zwak zelfbeeld, die dreigen te ontsporen of al ontspoord zijn. Jongeren die er ongefundeerde, negatieve meningen over anderen op na houden op basis van etniciteit, cultuur of religie. Doel van de methode: een bijdrage leveren aan het vergroten van de weerbaarheid. Hiermee wil Saïd & Lody ontsporing van jongeren (zoals discriminatie, uitsluiting, polarisering, criminalisering en radicalisering) voorkomen en tegengaan. Het handboek richt zich op de aanpak op scholen. Een klas waar probleemgedrag onder de leerlingen voorkomt of waar een incident heeft plaatsgevonden, wordt drie tot vier maanden lang begeleid. Afhankelijk van de situatie in de klas krijgen de leerlingen een introductieles van het duo en nemen zij de jongeren mee naar locaties die hun wereld verbreden. Door samen de lessen te geven, geeft het duo het goede voorbeeld aan de jongeren. Meer informatie: saidenlody.nl . Geef jongeren iets waarbij ze denken: Ja man, je hebt gelijk, dat herken ik! 16