In Memoriam Yannick Burink (1986-2022)
Al in het sollicitatiegesprek sprong de vonk over tussen Yannick en Movisie. Haar visie, bedachtzame en zorgvuldige formuleringen en haar warme hart voor mensen in de knel spraken ons zeer aan. Sinds oktober 2021 werkte Yannick in het team Participeren naar Vermogen – en hoewel een start achter de laptop vanwege een lockdown niet optimaal was, sloeg ze zich er doorheen. Gedreven stortte ze zich op de aanpak van sociale vraagstukken.
Ze begreep van binnenuit dat meedoen voor mensen enorm belangrijk is, dat werk zoveel meer is dan een baan, dat het zin geeft, ontmoeting en mensen in staat stelt hun talenten te ontplooien. Zo stond ze zelf ook in het werk, ze wilde er het beste uithalen. We zullen Yannick enorm missen; in werk en wandelgangen.
Yannick: sociaal, stoer, sprankelend. Als oud-wijkteammedewerker sprak ze de taal van de professionals, ze schuwde moeilijke vragen niet en zette alles op alles om een bijeenkomst tot een succes te maken. Ze had een groot hart voor inwoners – van groot tot klein. Veelal mensen in kwetsbare posities waar Movisie zich met en via professionals op richt.
Het nieuws van Yannicks overlijden sloeg in als een bom. We zijn verslagen nu er aan het leven van Yannick plotseling een einde kwam. We voelen ons machteloos en zijn verdrietig. Wat hadden we Yannick graag nog bij ons gehad, niet alleen in het werk, maar ook bij gezellige momenten daaromheen.
Movisie wenst de ouders, naasten, vrienden en bekenden van Yannick veel kracht, troost en sterkte toe bij het dragen van dit grote verlies. Weet dat we ieder op onze eigen manier om jullie heen staan en aan jullie denken met veel gedachten, gebeden, kaartjes en kaarsjes.
Raad van Bestuur, directie en collega’s van Movisie
P.S. Kort voor haar overlijden werkte Yannick nog aan een publicatie over ‘Ontmoetingen in de wijk’. Ze schreef een passage over het belang van presentie. De publicatie is afgelopen maandag 4 juli gepubliceerd en hier te lezen. De passage die Yannick schreef, lees je hieronder.
Het belang van presentie
Niet voor iedereen is aansluiting in de wijk vanzelfsprekend. Voor veel mensen is de drempel al vrij hoog om het huis uit te komen, laat staan zich te verenigen in buurtclubjes of andere wijkinitiatieven. Het gaat daarbij onder meer om mensen met een psychische of psychiatrische achtergrond, die zelfstandig of begeleid wonen in de wijk. Vooralsnog richt het overgrote deel van het GGZ-aanbod zich op behandeling en begeleiding van ziekte en sluit onvoldoende aan bij de behoefte aan ondersteuning bij alledaagse besognes en meedoen in de buurt. Het eetcafé in Dalfsen speelt in op dit geheel door een brug te vormen tussen mensen met psychische beperkingen en hun wijkbewoners. Het doel is de eenzaamheid te verminderen en het sociale netwerk en de deelname aan activiteiten te vergroten. Het hanteren van de presentiebenadering speelt daarin een grote rol.
De basis van de presentiebenadering is het aandachtig, open en trouw aangaan van contact met de ander. Het contact vindt op verschillende manieren plaats. Ervaringswerker Peter en de opbouwwerkers van Saam Welzijn doen dit door mensen welkom te heten in het eetcafé, een luisterend oor te bieden, aanwezig te zijn en te handelen indien nodig. De focus ligt niet op de problemen van de deelnemers, maar op het opbouwen van een persoonlijke relatie. Natuurlijk wordt er ondersteuning gegeven waar nodig, maar niet alle problemen kunnen opgelost worden. Alleen al het feit dat er geluisterd wordt, dat er aandacht is, maakt dat het leven voor mensen draaglijker wordt.
Bij de presentiebenadering gaat het niet om ‘het deelnemen aan het eetcafé’, de activiteit op zich, maar op het contact met de deelnemers. Het kan worden samengevat in het ‘er zijn voor’. Met presentie benadrukken we het belang van het langdurig aanwezig zijn. Het is belangrijk dat de deelnemers van het eetcafé vrijblijvend mee-eten. Er zijn geen voorwaarden waaraan deelnemers moeten voldoen om binnen te mogen komen. Het eetcafé wordt aangeboden op een manier dat mensen aan kunnen schuiven om mee te eten en weg kunnen gaan wanneer ze willen en niet verplicht zijn om als vrijwilliger een rol te vervullen. De presentiebenadering heeft als uitgangspunt iemand te benaderen als mens ‘die verlangt naar en tot ontplooiing komt door volwaardige deelname aan sociaal verkeer’.
De presentietheorie geeft erkenning en laat iemand merken dat hij belangrijk is, er toe doet. Dit sluit vooral aan bij de mensen waar problemen zich opstapelen en die door anderen genegeerd worden. Mensen die ‘sociaal overbodig’ worden genoemd. Door de presentiebenadering ontdekken ze dat ze er toe doen. De presentiebeoefenaar positioneert zich in het netwerk van de betrokkene en positioneert zich in het netwerk van de reguliere zorg en het welzijnswerk. Dit zie je in de voorbeelden uit het eetcafé duidelijk terug, indien nodig wordt de hulp ‘opgeschaald’, en wordt een huisarts, hulpverlener of andere betrokkene ingeschakeld. Op deze manier vormen Peter en de opbouwwerkers een bruggenhoofd.