Wat leveren momenten van contact op?
Wat leveren de interacties zoals oogcontact en korte gesprekken op? Het (h)erkennen en zien van anderen en het maken van oogcontact, kunnen helpen een gevoel te creëren van erbij horen, ergens thuis zijn en je op je plek voelen. Het voeren van een kort gesprekje met een onbekende leidt bovendien tot positieve gevoelens en meer gevoelens van geluk. Dat geldt zowel voor degene die het gesprek start als voor de ‘ontvanger’.
Met ‘kleine alledaagse interacties’ verwijzen we naar korte momenten van contact die mensen in hun alledaagse leven hebben met vreemden, vage bekenden of kennissen (en dus niet met vrienden of familie). Hoewel de interacties kort zijn, gaat het om interacties waarin oprechte aandacht (en interesse) is voor de ander als mens. Met een kleine interactie ‘erken’ je de ander (en de ander jou) als mens. We hebben een indeling gemaakt van drie vormen van kleine alledaagse interacties:
- De ander zien (open houding, gastvrij, knikje ter herkenning, oogcontact)
- De ander spreken (vluchtig contact, kort praatje, grapje in de lift, bij de bakker vragen welke taart de verkoper het lekkerst vindt)
- De ander een helpende hand bieden (praktische hulp bieden zoals een fiets in het rek helpen zetten, een zware tas de trap op helpen tillen, als medewerker van een autogarage op een rustig moment een keer met een vaste klant een goed gesprek hebben).
Met kleine interacties verwijzen we niet naar sociale projecten die ontmoeting stimuleren, zoals bijvoorbeeld ‘Lief en Leedstraten’. Het gaat om interacties die mensen uit zichzelf in het alledaagse leven met anderen aangaan.
