Het lijkt erop dat lhbtiqa+ personen niet minder sporten dan mensen die zich niet indentificeren als lhbtiqa+. Voor velen van hen heeft hun lhbtiqa+ zijn ook geen invloed op welke sport ze beoefenen en waar ze dat doen. Toch is er een grote groep lhbtiqa+ personen voor wie hun lhbtiqa+ zijn wél invloed heeft op de keuze van een sport en plaats om die sport uit te oefenen. Zo is uit onderzoek bekend dat lhbt-personen vaker individuele sporten beoefenen, bijvoorbeeld uit angst voor negatieve reacties. Sommigen vermijden sporten waar een machocultuur heerst. Transgender en non-binaire personen   vermijden vaker sporten met een strikte genderscheiding of strikte kledingvoorschriften.   

Sporten in clubverband 

De meerderheid van de lhbt-personen die sporten in clubverband voelt zich daar geaccepteerd. Desondanks wordt een groot deel van hen nog steeds geconfronteerd met grappen, vervelende opmerkingen of andere vormen van negativiteit. Zo heeft 63% van de lhb sporters te maken gehad met algemene grappen of opmerkingen over homoseksualiteit en 50% met persoonlijk gerichte grappen of opmerkingen. Ook ervaart 58% van de trans mannen en 70% van de trans vrouwen wel eens een vorm van negativiteit op de sportclub. Sommige lhbtiqa+ personen kiezen ervoor om te sporten bij een lhbtiqa+ sportvereniging of sportschool, omdat ze daar zichzelf kunnen zijn tijdens het sporten.   

Gemeenten en sportverenigingen 

Voor steeds meer gemeenten is aandacht voor sport deel uit van hun Regenboogbeleid. Gemeenten  net als sportverenigingen zelf, kunnen veel doen om ervoor te zorgen dat lhbtiqa+ personen kunnen sporten in een veilige sportomgeving. In deze handreiking geven we concrete tips voor gemeenten en sportverenigingen, er worden goede voorbeelden gedeeld, en we verwijzen naar organisaties waarmee samengewerkt kan worden.