Blog: Ik sta op de schouders van reuzinnen

‘Volgens mij werk jij bij een vrouwenclub’, constateerde de jongste dochter (7) van collega Hans, nadat ze hem bij een Teams-vergadering had geobserveerd. Dat was mijn constatering ook toen ik ruim tien jaar geleden in de sector zorg en welzijn kwam werken. Ik merkte het ook in mijn portemonnee, want voor hetzelfde werk kreeg ik in andere sectoren beter betaald. Dat ‘vrouwenberoepen’ - hoe ‘cruciaal’ ook - structureel minder gehonoreerd worden is natuurlijk een schandaal, maar in deze column wil ik het over iets anders hebben.

Ik ben namelijk vooral trots dat ik in onze sector mag werken. Destijds maakte ik de overstap omdat ik iets terug wilde doen voor al die mensen die keihard werkten voor mijn zwaar verstandelijk gehandicapte zoon. Helga bijvoorbeeld, die nog steeds elke zondag roti’s maakt voor ‘haar’ zeven mannen, want intussen is mijn zoon al 26 – en heeft hij nooit leren praten. Door alle bezuinigingen staat Helga er steeds vaker alleen voor, maar ze blijft doorgaan, ook al laat ze wel eens een traantje op mijn schouder.

Inspiratie

Elk jaar raak ik weer geïnspireerd door de Marie Kamphuislezingen. Zij zijn genoemd naar een krachtige vrouw, op wiens schouders wij met zijn allen mogen staan. Dit jaar sprak onder anderen Monique Kremer haar lezing uit, vorig jaar Margo Trappenburg en in 2018 de onlangs overleden Margot Scholte. Margot zag er tenger uit, maar wat een reuzin was dat! Jarenlang mocht ik haar stroom aan methodes, boeken, websites, filmpjes en zelfs haar oratie redigeren en verspreiden. Een enorme eer. Margot was zo creatief en goed onderbouwd, zette in beweging, verbeterde, inspireerde en nooit was ze bang om haar mening te geven, om voor ‘haar sector’ op te komen. Voor ons dus. En vooral waarvoor we staan.

Reuzinnen

Ik mis Margot, maar zie ook een heleboel nieuwe, slimme vrouwen – en mannen – die opkomen voor de mensen die dat zelf niet kunnen en dat zo hard nodig hebben. Besef dat jullie er hierbij niet alleen voor staan. We staan op de schouders van reuzinnen, zoals Marie en Margot. Laat je door hun kennis en ervaringen en die van anderen vooruit helpen. Professionaliseer!

Kennis

Maar deel ook je eigen kennis over hoe het staat met dat beroep van ons. Is dat beroep wel in staat om te doen waarvoor het bedoeld is en waarom jij die professional bent geworden? ‘Kennis over je beroep helpen ontwikkelen is een onderdeel van je opdracht als sociaal werker’, vindt mijn collega Mariël van Pelt. Staan op de schouders van reuzinnen verplicht ook, dus doe mee aan de Grote raadpleging van het sociaal werk. Geloof me, als we met 70.000 professionals samen onze stem laten horen, dan kan niemand om ons heen.

Doe mee met de grote raadpleging van het sociaal werk

Uit onderzoek naar arbeidsproblematiek in zorg en welzijn blijkt dat veel sociaal werkers ontevreden zijn. Hoe komt dat en wat is daarvan de invloed op hun beroepsuitoefening? Welke impact hebben de recente verschuivingen en veranderingen in het sociaal domein op sociaal werkers? Laat ook jouw stem horen en doe mee met ‘De grote raadpleging van het sociaal werk 2020’!

Ga naar de vragenlijst

Deze blog verscheen eerder op Zorg+Welzijn