Het is niet voor te stellen - ondanks dat we weten dat het wel gebeurt - dat mensen nonchalant, achteloos en ongeïnteresseerd omgaan met het nieuws over politiegeweld tegen zwarte mensen en mensen van kleur. Het acroniem BBIPOC wordt ook wel gebruikt: Black, Brown, Indigenous people and People of color. Maar dat wordt door sommigen als te algemeen beschouwd, omdat de hoeveelheid melanine in iemands huid bepalend blijkt voor hoe groot het risico op buitenproportioneel politiegeweld is.

Hier is het anders?

En hoewel nog veel te lezen valt dat ‘het heel vervelend is wat er in Amerika gebeurt, maar hier is het anders’, is het hier volgens mij niet echt anders. Misschien is te beargumenteren dat Mitch Henriquez een uitzondering was? Maar hij was zeker niet de enige. In dit licht raad ik iedereen aan een klein uurtje van je tijd te investeren en de documentaire ‘Verdacht’ te kijken. En dan te reflecteren op wat er gebeurt in je hoofd en in je lichaam.

Andrew Makkinga zei bij Talkshow M: ‘Laten we de extremiteiten van de moord die we hebben gezien even vergeten en laten we ons als land en als westen afvragen: ‘Waar komen de gedachten, de systemen vandaan die we meegeven aan onze kinderen, waardoor die volwassen worden en geloven in een wereld waar de ene persoon meer rechten heeft dan de andere persoon?’ Dat is de politieagent die etnisch gaat profileren en de belastingdienst die... Ik zou willen dat we die slag maken, anders blijft het een ver van je bed-show, zo van: Kijk die gekke Amerikanen eens... Terwijl we natuurlijk ook in Europa kampen met onveiligheid van zwarte lichamen. Mensen die benadeeld worden door institutioneel racisme.’

Werk te doen

En dat slaat wat mij betreft de spijker op z’n kop. Angela Davis zei ooit: ‘In a racist society it is not enough to be non-racist, we must be anti-racist.’ Dat is wat ik voel en wat ik van iedereen wil vragen. Spreek je uit. Ben je actief op social media? Volg dan mensen van kleur, luister naar wat zij te zeggen hebben, ga bij jezelf te rade hoe inclusief jij bent en hoe inclusief jouw omgeving is. Wees oké met het ongemak dat je erbij voelt. Ik wil je uitnodigen en aanmoedigen om het echt te doen. Het is namelijk niet erg als je erachter komt dat je nog wat werk te doen hebt in de richting van gelijkwaardigheid en een meer inclusieve houding. Dat is waarschijnlijk bij ons allemaal zo. Het is pas erg als je het ontkent, of er niet mee aan de slag gaat.

Ik lees veel berichten van mensen die niet weten waar te beginnen. En die het gevoel hebben niet genoeg informatie te hebben om het gesprek met anderen aan te gaan of om anderen aan te spreken op hun gedrag. Hieronder wat kijk-, lees- en luistertips om wat meer kennis te krijgen over thema’s als racisme, institutioneel racisme, privilege en wat je kunt doen met je privilege.

Nogmaals: ik nodig je uit om je niet geïntimideerd te voelen door deze termen of ze te zien als polariserend. Om met een open houding kennis op te doen over wat er speelt in de wereld. En daarna actief antiracistisch te zijn om de wereld samen weer een stukje beter te maken.

Heb je vragen, opmerkingen of aanvullingen? Neem contact op met Laura Jak via l.jak@movisie.nl 

Ceronne Kastelein is adviseur in het team Inclusie en Diversiteit.