Reis door de tijd: Waardevol werk voor én met langdurig werklozen
In de jaren tachtig was sprake van een economische crisis en grote werkloosheid. In Rotterdam, waar Margriet Jongerius werkte als directeur van het Stedelijk Bureau Ander Werk (SBAW), verstrekte de sociale dienst aan ruim 60.000 mensen een bijstandsuitkering. De re-integratie naar een baan werd uitgevoerd door het arbeidsbureau. Beide organisaties, één voor inkomen en één voor werk, hadden ieder eigen loketten verspreid over de stad. Tussen de beide organisaties vond onvoldoende afstemming plaats.
Jaren ’70 en ’80: Activerend arbeidsmarktbeleid
In diezelfde periode concludeerden de kabinetten Lubbers, dat de ruimhartige voorzieningen van de jaren ’70 te weinig mensen aan het werk hielp. Het kabinet schakelde over op een activerend i.p.v. een passief arbeidsmarktbeleid. In 1982 overwoog minister André van der Louw zelfs werklozen een arbeidsplicht op te leggen. Zijn plan belandde indertijd in een lade, nadat boze jongeren reageerden met het omspitten van zijn tuin. De roep om bijstandsgerechtigden aan de slag te krijgen was daarmee echter niet weg: het idee van ‘voor wat hoort wat’ werd vaker gehoord en kreeg in de loop der jaren steeds opnieuw een eigen invulling.
Lees verder op Koepel Adviesraden Sociaal Domein
Dit is een verkorte versie van de blog die eerder op de website van Koepel Adviesraden Sociaal Domein verscheen. Lees hier de volledige blog.
