Bemiddelingssites: de verbeterpunten
Er komen steeds meer websites waarop mensen hulp kunnen vragen of aanbieden. Websites zoals buurthulp.nl, wijkconnect.com, mijnbuurtje.nl, handjehelpen.nl, wehelpen.nl of zorgvoorelkaar.com kunnen een belangrijke rol gaan spelen in de hulp en zorg voor mensen in hun directe woonomgeving. Maar er zijn wat verbeterpunten voordat deze digitale bemiddeling daadwerkelijk impact kan hebben. Recent onderzoek van de Patiëntenfederatie NPCF onder 9000 panelleden naar de ervaringen met dergelijke websites brengt een aantal manco’s aan het licht.
Werken aan bekendheid
Het overgrote deel van de doelgroep blijkt, zo concludeert het NPCF onderzoek, deze websites niet te kennen en doet er dus ook geen beroep op. De sites zouden meer moeten doen aan promotie en zich daarbij ook specifieker richten op de doelgroep van hulpvragers en (potentiële) hulpbieders. Ook moet het bemiddelingssysteem passen bij de voorkeuren van de buurtbewoners. De vraag is dus niet: hoe gaat het bemiddelingssysteem werken? Maar: welk systeem sluit aan bij de wensen van buurtbewoners? Welke manier of wat voor systeem ook gekozen wordt om hulpuitwisseling tot stand te brengen in de buurt, het blijft een keuze voor een middel. Een slim telefoonsysteem, een website of via een ‘makelaar’: dat is geen doel op zich.
Vraag en aanbod directer koppelen
Om hulpuitwisseling in de buurt duurzaam tot stand te laten komen, is het nodig om aandacht te blijven besteden aan ontmoeting. Door ontmoeting leer je elkaars talenten kennen en bouw je aan vertrouwen om elkaar te helpen wanneer dat nodig is. En: men weet van elkaars bestaan én van wat er nodig is. Zo bouw je aan een buurtnetwerk. Een bemiddelingssite is vervolgens een handige tool om binnen het buurtnetwerk met elkaar contact te onderhouden en vraag en aanbod directer aan elkaar te koppelen. Want ook dat concludeert de NPCF: vraag een aanbod sluiten nog niet goed op elkaar aan.
Hoe bouw je een buurtnetwerk?
Daar waar buren nauwelijks contact met elkaar hebben, moet dus eerst gebouwd worden aan een buurtnetwerk, voordat bemiddelingssites effectief kunnen worden ingezet. In het handboek Bouwen aan Buurthulp staan we uitgebreid stil bij verschillende manieren om een buurtnetwerk op te zetten, het bemiddelingssysteem zichtbaar te maken en te zoeken naar manieren waarop vraag en aanbod goed op elkaar aansluiten.
Onderling contact in buurten
De overheid verwacht van burgers een grotere verantwoordelijkheid voor eigen en andermans gezondheid en welzijn. Maar er kunnen tal van legitieme redenen zijn waarom het voor mensen moeilijk of zelfs onmogelijk is om aan deze verwachtingen te voldoen.
In de loop van de tijd is de geografische afstand tussen familieleden steeds groter geworden. In het laatste SCP rapport Hulp geboden wordt naast te weinig tijd, een te grote reisafstand als belangrijkste reden genoemd om geen zorg te kunnen verlenen aan familieleden. Uit onderzoek van TNS NIPO blijkt dat de plek waar je woont ook in een ander opzicht een belangrijke rol speelt. Er zijn buurten waarin de buren veel onderling contact hebben en er zijn (vaak armere) buurten waarin amper sprake is van contact tussen buurtbewoners. Wie de pech heeft om in een anonieme flat te wonen waar de bewoners elkaar niet kennen, kan niet met succes aankloppen bij zijn buren. In zulke gevallen kunnen bemiddelingssites een oplossing bieden.
