'Een norm waarin toestemming, vrijwilligheid en gelijkwaardigheid noodzakelijk zijn'
Reactie op studentenpact seksueel geweld
Op 24 augustus jongstleden was ik voor Movisie, op uitnodiging van Regeringscommissaris seksueel grensoverschrijdend gedrag en seksueel geweld, bij de lancering van het studentenpact tegen seksueel grensoverschrijdend gedrag. Het was een mooie middag die ik positief geïnspireerd verliet. Een pact gaat niet alles oplossen, maar het feit dat zo veel studenten eraan hebben gewerkt en zij het zo normaal vonden om dit op te pakken, daar liggen kansen.
Je studententijd is een tijd waarin je de toekomst verkent en soms gaat dat fout. Dat kan gebeuren, maar we willen niet dat het ernstig fout gaat en studenten echt veel schade oplopen. We willen niet dat er een structureel fout patroon ontstaat waarin grensoverschrijdend gedrag normaal wordt.
Voor een veel te groot aantal studenten geldt dat ze seksuele grensoverschrijding meemaken. 11% van de vrouwelijke studenten en 1% van de mannelijke studenten had te maken met seksuele penetratie zonder hun instemming tijdens hun studententijd. En dan hebben we het nog niet over seksistische praat, aanrakingen waar je niet van gediend was of shame sexting.
Door met een groot aantal studentenorganisaties samen te werken wordt een nieuwe sociale norm neergezet en versterkt. Eentje waarin toestemming, vrijwilligheid en gelijkwaardigheid noodzakelijk zijn voor fijne seksuele ontmoetingen.
We willen niet dat er een structureel fout patroon ontstaat waarin grensoverschrijdend gedrag normaal wordt
Op dit moment zien we meer ontwikkelingen op dit vlak bij de universiteiten dan bij hbo- en mbo-instellingen. Daar staat alle betrokkenen nog iets te doen. Juist bij beroepsopleidingen ligt er mogelijk een kans om niet alleen gedrag van studenten onderling aandacht te geven, maar dit thema ook te verbinden aan professionaliteit en het tegengaan van seksueel grensoverschrijdend gedrag op de werkvloer. Later of tijdens de studie, tijdens stages.
Ik zou het echt een gemiste kans vinden als we geen meelopend onderzoek zouden inrichten. Op verschillende plekken in Nederland gaan studentenverenigingen aan de slag met dit pact. Wat helpt? Wat werkt? En wat niet? Ik sta te popelen om hier meer over te weten te komen.
