Zijn betrokkenheid met de klimaatcrisis begon voor Sadeghi ooit toen hij duizend dagen zijn plastic afval verzamelde en in de Volkskrant daarover verslag deed in een multimediaal project. 'Het begon persoonlijk. Sindsdien ben ik ook op allerlei andere manieren bovenmatig betrokken bij de klimaatcrisis en bij klimaatrechtvaardigheid.' Sadeghi is onder meer presentator van evenementen rond de Duurzame Top-100 van dagblad Trouw.

'Bij klimaatrechtvaardigheid gaat het natuurlijk onder meer over de verschillen tussen arm en rijk. Over hoe we erin kunnen slagen om ervoor te zorgen dat iedereen naar draagvlak kan bijdragen aan het oplossen van de crisis. Dat moet op landenniveau, wij zijn in Nederland draagkrachtiger dan in pak ‘m beet Sierra Leone. Maar ook binnen een land, dus ook in ons land moet die waarborg er zijn.'

Waarom moet iedereen naar het Kerstdebat komen?

'Allereerst natuurlijk vanwege de urgentie van het onderwerp. Het vraagstuk treft ons allemaal. Los daarvan: we hebben een prachtige line up! Het wordt een supergevarieerde middag. Het gaat om klimaatrechtvaardigheid maar kunst en cultuur komen ook om de hoek kijken. Dat is al verrijkend. De wetenschap doet een duit in het zakje met de bijdrage van Eefje Cuppen. Ik ken het Rathenau Instituut een beetje, met hun manier van wetenschap bedrijven en hun verbinding met de samenleving. En het is fantastisch dat we een grote variatie in jong en oud hebben met de sprekers. Kom dat zien en kom deelnemen mensen!'

'Ik hoop dat ouderen en jongeren gaan samenwerken'

Wat hoop je dat de middag oplevert?

'Inspiratie natuurlijk. Om te zien hoe het Rathenau Instituut wetenschap bedrijft kan actievoerders, en daar reken ik mezelf ook toe, inspireren. Dat ik van hun manier van werken leer. Maar omgekeerd ook: dat een oudere wetenschapper denkt: 'hé, ik kan wel iets van die jongeren leren'. De kruisbestuiving die dat oplevert is interessant. En ook de dialoog die daarbij komt kijken. Dat is de helft van het werk. En wie weet gaan ze met elkaar samenwerken. Daar hoop ik op.'

En jouw rol daarbij?

'Ik ben altijd blij als ik als moderator de grenzen van iemands doen en laten en diens denken kan verkennen. Om een voorbeeld te geven: bij een actievoerder ben ik benieuwd naar hoe ver je wilt en kunt gaan. Dat maakt een gesprek spannend. Rond de klimaatcrisis en de energietransitie wordt bijvoorbeeld gezegd: 'je moet mensen geen dwingende maatregelen opleggen'. Dat klinkt mooi. Maar tegelijkertijd: er zal toch iets moeten gebeuren, hoe doen we dat dan? Een actueel voorbeeld is dat Utrecht als eerste stad ertoe overgaat om inwoners te dwingen van het gas af te laten gaan. Daar komt kritiek op. Maar als je het niet doet welke maatregel neem je dan wel? Bij het verkennen van de grenzen kom je tot de kern en weet je waar iemand voor staat.'