Inwonerbetrokkenheid: essentieel voor een sterke sociale basis

Gezond en Actief Leven Akkoord (GALA)

Inwonerbetrokkenheid is één van de uitgangspunten van het Gezond en Actief Leven Akkoord (GALA). Het is een essentieel onderdeel om een sterke sociale basis te bereiken. Inwoners zijn tenslotte zelf onderdeel van de sociale basis en door aan te sluiten bij hun wensen, ervaringen en kennis realiseer je de grootste impact. Maar wat is inwonerbetrokkenheid precies? En hoe pak je dit als gemeente aan?

Bestaande hulp en zorg zijn niet altijd passend of gericht op de situatie van de hulpvrager. Het is daarom nodig om aan te sluiten bij wat inwoners nodig hebben en zelf al doen. De gedachte is om dat vanuit nabijheid, de menselijke maat en in samenspraak te doen. Of het nu gaat over het versterken van burenhulp, mantelzorg of vrijwillige inzet of om het terugdringen van eenzaamheid, steeds ligt het antwoord in het bekende gezegde: ‘alleen ga je sneller, samen kom je verder.’ De doelen van het GALA bereik je beter door samen te werken met inwoners.

Zeven vormen van inwonerbetrokkenheid

Inwonerbetrokkenheid is een proces waarin inwoners actief deelnemen aan beleidsvorming en -uitvoering, evaluatie en (soms) besluitvorming. Er zijn zeven verschillende vormen van betrokkenheid te onderscheiden, oplopend in de invloed die inwoners hebben.

Helemaal onderaan de ladder hebben inwoners geen enkele invloed en communiceert de gemeente ook niet met hen. Bij de meeste beleidsopgaven past deze trede eigenlijk niet meer. Op de tweede trede is er sprake van eenzijdige communicatie vanuit de gemeente. Inwoners hebben geen invloed, maar worden wel op de hoogte gebracht. Bijvoorbeeld wanneer de gemeente inwoners informeert over wijzigingen in wet- en regelgeving die voor hen van belang is, zoals een aanpassing in de eigen bijdrage huishoudelijke hulp.

Vanaf trede drie wordt de communicatie tweezijdig. Bij ‘adviseur eindspraak’ is er al een kant-en-klaar plan en mogen inwoners hierop reflecteren en adviseren. Dit gebeurt wel bij onderwerpen als de opvang van drugsverslaafden of vluchtelingen. De locatie is in de meeste gevallen al vastgelegd door de gemeente en inwoners hebben tot op zekere hoogte inspraak op  de verdere uitvoering. Bij ‘adviseur beginspraak’ worden inwoners al in een vroeger stadium betrokken en kunnen zij advies geven over vorm en inhoud. Dit kan bijvoorbeeld gaan om het meedenken over een aanpak voor ‘de gezonde wijk’.

Vanaf trede vijf krijgen inwoners ook beslissingsmacht. Als ‘medebeslisser’ worden kaders vanuit de gemeente aangeboden en mogen inwoners binnen die kaders beslissen. Een buurtbudget is hier een mooi voorbeeld van. De gemeente bepaalt de kaders, inwoners bepalen hoe de middelen binnen die kaders benut worden. Als ‘samenwerkingspartner’ gaat het om een gelijkwaardige samenwerking en beslissen de gemeente en inwoners samen. Op de zevende en hoogste trede ligt de beslissingsmacht niet meer bij de gemeente, maar bij de inwoners. Bij de laatste twee stappen zijn buurthulp-initiatieven of zorgcoöperaties passende voorbeelden.

Lees meer over inwonerbetrokkenheid in de publicatie Ruimte voor invloed. Verkenning van mogelijkheden voor meerstemmigheid in lokaal beleid. In deze verkenning staat de zoektocht van inwoners én gemeenten naar zeggenschap en invloed centraal. 

Afbeelding dat uitleg geeft over 7 vormen van inwonerbetrokkenheid

Aan de slag met vijf concrete vragen

Elke situatie vraagt om een passende vorm van inwonersbetrokkenheid. Het is niet per definitie dat de hoogste trede van de ladder altijd de beste is. De Leidraad Burgerbetrokkenheid biedt met vijf vragen een concreet kader om direct aan de slag te gaan en de juiste benadering te kiezen.

1. Wat beoogt u?

De eerste stap begint bij een visie. Waarom wil de gemeente haar inwoners betrekken en waarom zouden de inwoners ook betrokken willen zijn? Dit kan variëren van het voldoen aan de minimale wettelijke eisen tot het verbeteren van de kwaliteit van beleid en uitvoering. Het boek Verdraaide organisaties is een bron van inspiratie bij deze vraag.

2. Waar start u het proces?

Bij het vormgeven van inwonerbetrokkenheid kan de gemeente de vorm maken (top down) of het initiatief bij de inwoners leggen (bottom-up). Maak ook een keuze in welke mate je aansluit bij bestaande structuren of juist een nieuwe structuur ontwerpt.

3. Welke inbreng is nodig?

In de derde stap staat centraal op welke onderwerpen er input nodig is van wie. Dit kan ook gaan over het benutten van ervaringskennis en -deskundigheid.

4. Wie doet wat?

Gemeente en inwoners spelen verschillende rollen bij het inrichten van de inwonerbetrokkenheid. In welke mate en wanneer worden inwoners betrokken? Wat faciliteert de gemeente en wat vraagt dit van de gemeentelijke organisatie? De zeven vormen van inwonerbetrokkenheid en de daarbij horende bestuursstijl helpen hierbij als inspiratie. Een mooi voorbeeld is de G1000, een aanpak om in een Burgerberaad gezamenlijk beslissingen te maken over een belangrijk onderwerp.

5. Welke vorm past?

Moet de structuur van de inwonerbetrokkenheid flexibel of juist vast zijn? Is het contact met de inwoners direct of indirect? En op welke schaal worden inwoners betrokken? Op wijk, lokaal of regionaal niveau?

Leidraad Burgerbetrokkenheid

Er zijn veel verschillende tools beschikbaar om vorm te geven aan inwonerbetrokkenheid. Denk bijvoorbeeld aan het inzetten van de Klantreis sociaal domein. Een methodiek waarbij je op basis van de ervaringen van inwoners met het proces van (toegang tot) zorg en ondersteuning inzicht krijgt in wensen voor verbetering. Of de persona-methodiek waarin samen met de doelgroep een denkbeeldig persoon opgebouwd wordt uit de eigenschappen en ervaringen van deze groep. Deze en andere tools zijn te vinden op de pagina Participatietools voor meer zeggenschap en betrokkenheid inwoners.

Sociale basis

De sociale basis is datgene wat er altijd al is. Het gaat om iemands sociale netwerk, om organisaties in de directe leefomgeving en de gemeenschap waarin mensen leven. Mantelzorgers zijn een belangrijke schakel in de sociale basis, omdat zij verschillende rollen vervullen. Zij zijn iemands naaste in het sociaal netwerk, maar vormen vaak ook een link met de zorg- of welzijnsorganisaties. Het doel van het GALA is om een beweging naar ‘de voorkant’ te maken waarin meer aandacht is voor preventief werken, onder anderen door een stevige sociale basis neer te zetten. Deze beweging kan voorkomen dat mantelzorgers overbelast raken. Overbelaste mantelzorgers hebben zelf ook zorg en ondersteuning nodig op één of meerdere vlakken. Om op een manier die bij hen past te kunnen blijven zorgen voor hun naaste(n).

Lees en bekijk: Wat is de sociale basis precies?

Gezond en Actief Leven Akkoord (GALA)

Het Gezond en Actief Leven Akkoord (GALA) is een akkoord dat is opgesteld tussen de rijksoverheden, gemeenten (VNG) en zorgverzekeraars. Het doel van het akkoord is het bereiken van een gezonde generatie in 2040. In het GALA worden verschillende thema’s en akkoorden aan elkaar verbonden. Met als doel een integrale visie en aanpak op die thema’s die bijdragen op het gebied van preventie, gezondheid en een stevige sociale basis.

Lees meer over het GALA

Heb je vragen over het GALA en het maken van beleid rondom de sociale basis? Neem dan contact op met Roos Scherpenzeel (r.scherpenzeel@movisie.nl).